Rodzice, by poradzić sobie z niegrzecznymi dziećmi, posuwają się do rękoczynów

Według jednego z pierwszych rzeczywistych badań nad środkami dyscypliny, opiekunowie posuwają się do rękoczynów w stosunku do dzieci źle zachowujących się w miejscach publicznych, i to znacznie częściej niż pokazują to przeprowadzone do tej pory badania czy ankiety.

Badania Kathy Stansbury z Michigan State University’s stwierdzają, że 23% młodych ludzi doświadczyło "złego" dotyku, gdy nie dostosowało się do prośby rodzica w miejscach publicznych, takich jak park czy restauracja.

"Zły" dotyk uwzględnia szarpanie za ramię, szczypanie, uderzanie i popularne "lanie".

Byłam bardzo zaskoczona, gdy zobaczyłam, jak wielu ludzi uważa za społecznie niepożądane zachowania to, co robi prawie 25 procent opiekunów, powiedziała Stansbury. Widziałam setki dzieci i ich rodziców w badaniach laboratoryjnych i ani razu nie byłam świadkiem takiego zachowania.

Stansbury jest wyszkolonym psychologiem i profesorem nadzwyczajnym w MSU’s Department of Human Development and Family Studies.

W badaniach chciała uzyskać realistyczną miarę tego, jak często rodzice używają, jak ona to nazywa, "dobrego" i "złego" dotyku, w nieporozumieniach pomiędzy nimi a dziećmi, w rzeczywistości, w środowisku naturalnym, a nie laboratoryjnym.

Grupa studentów anonimowo obserwowała 106 różnych interakcji zachodzących pomiędzy opiekunami a ich dziećmi, w wieku od 3 do 5 lat, w miejscach publicznych, i zapisywała wyniki.

Dane te zostały sprawdzone, przeanalizowane i opublikowane w bieżącym wydaniu gazety Behavior and Social Issues.

Stansbury powiedziała o innym, również zaskakującym odkryciu. Mężczyźni opiekujący się dziećmi częściej używali dotyku niż kobiety-opiekunowie – i w większości czasu chodziło o dotyk pozytywny.

Pozytywny dotyk to łaskotanie, przytulanie i poklepywanie. To pozytywne podejście przeczy odwiecznemu stereotypowi ojca jako rodzica, który ustanawia prawa.

Kiedy myślimy o ojcu, myślimy o dyscyplinie, ale to nie jest to, co zaobserwowaliśmy. Ojcowie są coraz bardziej zaangażowani w codzienne mechanizmy dodawania otuchy dzieciom, co jest dobre dla nich, jak i dla dzieci, mówi Stansbury.

Ostatecznie, pozytywny dotyk powoduje, że dzieci wykonują czynności szybciej, przy mniejszym rozdrażnieniu niż dzieci, które doświadczają negatywnego dotyku lub są karane fizycznie.

Kiedy używany był negatywny dotyk, nawet jeżeli dziecko przestrzegało poleceń, to później często dąsało się.

Jeżeli twoje dziecko jest zdenerwowane, nie słucha cię, a ty chcesz je zdyscyplinować, to lepiej użyj dobrego, delikatnego dotyku. Nasze dane z badań potwierdzają, że negatywny dotyk nie działa, mówi Stansbury.

Współautorami badań byli David W. Haley z University of Toronto-Scarborough i naukowcy z MSU, Holly Brophy-Herb i Jung Ah Lee.