Dlaczego dzieci wierzą dorosłym?

Pokazanie czegoś palcem sprawi, że dziecko ci uwierzy. W grę może wchodzić również „autorytet osoby dorosłej”. Takie są z grubsza odkrycia psychologów amerykańskich z uniwersytetu University of Virginia, Carolyn Palmquist i Vikram Jaswal.

W badaniu na temat tego, w jaki sposób małe dzieci wnioskują co wiedzą inni ludzie, badaczy wykazali, że osoba dorosła może przekonać czteroletnie dziecko, że wie coś, tylko i wyłącznie wskazując na to palcem.

Albowiem, akt wskazywania jest ważniejszy niż wszystkie inne dowody na to, że osoba dorosła tak naprawdę nie ma bladego pojęcia o czym mówi.

Dzieci bardzo chętnie przypisują wiedzę danej osobie jedynie w oparciu o ten gest, który jest używany do podkreślania informacji, mówi Carolyn Palmquist. Mają one tak wielką wiarę w wiedzę, której towarzyszy pokazywanie palcem, że triumfuje to nad wszystkim innym, nawet nad tym, co mogą zobaczyć własnymi oczami.

Do swojego badania, naukowcy zaprosili 48 uczestników w wieku przedszkolnym, którzy mieli obejrzeć kilka krótkich filmów z dwiema kobietami, z piłką oraz z czterema kubkami obróconymi denkiem do góry.

Na wszystkich tych klipach jedna kobieta stwierdzała, że ma zamiar ukryć piłkę pod jednym z tych kubków. Druga kobieta zakrywała oczy i obracała się ku ścianie. W tym czasie pierwsza zasłaniała kubki przed oczami dzieci tak, aby te nie widziały, pod którym z nich zostanie ukryta piłka. Następnie zasłonę zdejmowano, a druga kobieta odwracała się od ściany.

Następnie wideo się zmieniało. Na samym początku, kiedy piłka była ukryta, obydwie kobiet siedziały z rękami na kolanach. Inny klip miał alternatywne zakończenie, w którym obydwie kobiety chwytały za inny kubek. A w końcowej wariacji, obydwie kobiety pokazywały każda na inny kubek.

W każdym przypadku dzieci pytano, która kobieta wie, gdzie jest piłka. Kiedy kobiety chwytały za kubki albo siedziały z rękami na kolanach, dzieci w 75% przypadków dawały prawdziwe odpowiedzi: to znaczy, tylko osoba ukrywająca wie, gdzie jest piłka.

Aczkolwiek, kiedy obydwie kobiety wskazywały palcem na kubek, dzieci wybierały kobietę „ukrywającą” jedynie w 50% przypadków jako tę, która wie, gdzie jest piłka. Statystycznie, jako grupa, 4-latki uważały, że obydwie kobiet mają taką samą wiedzę na temat lokalizacji piłki.

Myślały one, że kobieta, która nie widziała gdzie się podziała piłka, ma jakiś inny sposób na dowiedzenie się tego. Bo gdyby nie wiedziała, to po co by wskazywała palcem? Od bardzo wczesnego wieku, kiedy dzieci widzą ten gest, rozumieją go jako gest ważny, używany w kontekście uczenia i nauczania, jak wyjaśnia Carolyn Palmquist.

Generalnie, ludzie pokazują, ponieważ mają ku temu dobre powody. Cały czas na coś wskazujemy palcem, nawet jako dorośli, podkreślając znaczenie danej rzeczy.

Natomiast, jak zwracają jeszcze uwagę naukowcy, sam gest „chwytania” kubka nie był uważany przez dzieci jako gest ważny i znaczący. Być może dlatego, że był bardziej powiązany z szukaniem piłki niż z pewnością co do jej lokalizacji.