Atopowe zapalenie skóry - choroba uciążliwa i nieuleczalna

Dlaczego powstają wypryski, nie jest do końca pewne. Naukowcy jak dotąd zidentyfikowali kilka genów, które mogą mieć związek z chorobą. Jednak nie tylko geny są przyczyną swędzenia. Atopowe zapalenie skóry występuje bez predyspozycji genetycznych, dlatego muszą istnieć jakieś przyczyny zewnętrzne.

U wielu osób choroba rozwinęła się pod wpływem stresu lub po zjedzeniu czegoś niestrawnego, dlatego uważa się, że nie jest to choroba dziedziczna.

Medycyna nie zna jeszcze sposobów na całkowite wyleczenie tego typu wyprysków.

Choroba atakuje osoby ze słabą odpornością. Szczególnie narażone są osoby, które są podatne na substancje generalnie nieszkodliwe, takie jak pyłki lub żywność.

Cechą charakterystyczną choroby jest sucha skóra. Funkcje ochronne chorej skóry są zakłócone, więc traci ona więcej wilgoci niż skóra zdrowa. Wtedy alergeny i różne substancje drażniące łatwiej do niej przenikają, co jest przyczyną swędzenia (często nie do zniesienia).

Na atopowe zapalenie skóry najczęściej choruje się w wieku dziecięcym, ale możliwe jest też zachorowanie w wieku dorosłym.

Chorzy, niezależnie od wieku, muszą nauczyć się żyć z chorobą i przyzwyczaić do tego, że jest ona nieuleczalna.

Objawy można łagodzić stosując leki, unikając stresu i substancji mogących wywoływać chorobę, np. dym tytoniowy, perfumy, niektóre tkaniny (np. wełna), sierść zwierząt, pyłki.

Osoby cierpiące na AZS powinny unikać pracy w skrajnych warunkach klimatycznych, gdy jest bardzo ciepło lub bardzo zimno.

Chorobę wywołują też silne emocje, oprócz stresu też radość, napięcie, namiętność. Objawy nasilają się również podczas ciąży lub menstruacji.

Trudno uchronić się od wymienionych czynników, a swędzenie jest bardzo uciążliwe i nie do zniesienia. Drapanie pomaga, ale na krótko, gdyż wtedy rana się powiększa, a swędzenie powraca z jeszcze większą siłą.

Lekarze zalecają uderzanie ręką w miejsca swędzące, nieznacznie łagodzi to bowiem drażniący świąd.