Wysokie ryzyko deformacji płodu w przypadku reprodukcji asystowanej

Badacze z uniwersytetu University of Adelaide stwierdzają, iż istnieje większe ryzyko deformacji u płodu przy różnego typu technikach reprodukcji asystowanej medycznie. Prace te zostały opublikowane w przeglądzie medycznym New England Journal of Medicine; a także przedstawione na światowym kongresie World Congress on Building Consensus in Gynecology, Infertility and Perinatology, który ma miejsce w Hiszpanii, w Barcelonie.

Badanie to jest najbardziej kompletne pośród wszystkich badań, jakie do tej pory przeprowadzono na świecie. Naukowcy z uniwersyteckiego instytutu Robinson Institute porównali bowiem ryzyko wystąpienia poważniejszych deformacji u płodu dla każdej z terapii reprodukcyjnych, powszechnie stosowanych w większości krajów: IVF (in vitro fertilization), ICSI (intracytoplasmic sperm injection) and indukcja owulacji.

Porównali również ryzyko deformacji u płodu po tranferze świeżych i zamrożonych embrionów.

Nawet jeśli techniki reprodukcji asystowanej generalnie są wiązane z większym ryzykiem pojawienia się ciężkich deformacji u płodu, to my jednakże stwierdziliśmy, że istnieją także znaczące różnice dla ryzyka między dostępnymi terapiami, mówi główny autor tego badania, profesor Michael Davies z instytutu Robinson Institute przy University of Adelaide.

Naukowcy powiązali listę ponad 6 100 urodzeń przy zastosowaniu technik wspomagania rozrodu w Południowej Australii, z rejestrem ponad 300 000 urodzeń oraz 18 000 wad wrodzonych. Następnie, porównali ryzko deformacji płodu dla wszystkich technik leczenia niepłodności z ciążami u kobiet, które nigdy nie były leczone z tego powodu.

Badacze przyjrzeli się również kolejnym ciążom u kobiet.

Wcześniejsze badania już stwierdzały, iż istnieje większe ryzyko wad wrodzonych dla technik leczenia niepłodności, ale jest to pierwsze badanie, które porównuje wszystkie postaci dostępnego leczenia. Jest to również pierwsze badanie, które porównuje ciąże u kobiet w zależności od wdrożonej terapii.

Profesor Michael Davies wyjaśnia: obliczyliśmy, że ryzyko jakiejkolwiek wady wrodzonej w przypadku jakiejkolwiek techniki sztucznego zapłodnienia wynosi 8,3%, w porównaniu do 5,3% dla ciąż nie pochodzących ze sztucznego zapłodnienia. Ryzyko deformacji u płodu wynosiło 7,2% dla zapłodnienia IVF, a dla ICSI aż 9,9%.

Historia niepłodności, niezależnie od tego, czy z zastosowaniem technik zapłodnienia asystowanego, czy też bez tych technik, również była znacząco powiązana z deformacjami u płodu. Czynniki powiązane z przyczynami niepłodności wyjaśniają również większe ryzyko związane z IVF. Jednakże, zwiększone ryzyko dla wielu innych terapii nie jest aż tak czytelnie powiązane z czynnikami ryzyka charakterystycznymi dla każdej pacjentki.

Profesor Michael Davies dodaje jeszcze, że zamrażanie embrionów było związane z nieco mniejszym ryzykiem wad wrodzonych, przede wszystkim dla ICSI. Być może dzieje się tak, ponieważ embriony niezdolne do rozwoju nie są w stanie przeżyć procesu zamrażania i rozmrażania, a więc przetrwają tylko te najsilniejsze, z mniejszymi wadami, przypuszcza naukowiec.

Dodatkowo, pojawiają się również obawy o trzykrotnie większe ryzyko dla kobiet, które używają cytrynianu klomifenu, aby stymulować owulację, poza specjalistycznymi klinikami.

Jest to wyjątkowo niepokojące, mówi profesor Michael Davies, ponieważ cytrynian klomifenu stał się bardzo powszechnie dostępny, po niskiej cenie, i bardzo łatwo użyć go poza wskazaniami. Złe użycie może skutkować deformacjami u płodu.

Ten aspekt badania wymaga dodatkowych prac w przyszłości, stwierdza naukowiec z instytutu Robinson Institute.

Kilka faktów:

- na całym świecie, ponad 3 700 000 noworodków rocznie pochodzi z technik reprodukcji asystowanej;

- techniki te są inwazyjne, drogie i wymagają zmagań z kwestiami etycznymi, emocjonalnymi oraz moralnymi.

Wielu ekspertów również zastanawia się nad następującymi kwestiami:

- ryzyko związane z transferem wielu embrionów;

- ryzyko dotyczące zdrowia ewentualnego potomstwa poczętego w ten sposób;

- zdrowie umysłowe pacjenta po takiej terapii;

- długoterminowe społeczne funkcjonowanie potomstwa zrodzonego jako rezultat technik reprodukcji asystowanej.