Bielactwo nabyte

Jest to choroba o nieznanej przyczynie. Rozważane są hipotezy immunologiczne, neurologiczne i metaboliczne. Żadna z tych teorii pojedynczo nie wyjaśnia przyczyny choroby. Dane z wywiadu często wskazują na silny stres, oparzenie słoneczne, powtarzający się uraz. Są to ostro ograniczone białe plamy na skórze o brzegach mających często ciemne zabarwienie. Plamy te szczególnie rzucają się w oczy na skórze śniadej. Zwykle wykazują skłonność do rozprzestrzeniania się.

Stają się one bardziej widoczne w porze letniej, gdy opalają się zdrowe partie skóry. Plamy bielacze pierwotnie nie mają cech stanu zapalnego, jednak niekiedy w porze letniej pod wpływem promieni ultrafioletowych pojawia się rumień w obrębie wykwitu. Wykwit bielaczy na skórze głowy owłosionej powoduje pojawienie się odbarwionego pasma włosów. Niejasna pozostaje zależność bielactwa od chorób tarczycy oraz różnego rodzaju chorób autoimmunologicznych, zwłaszcza iż ostatnio stwierdzono u tych chorych różnego typu autoprzeciwciała, m.in. przeciw komórkom tarczycy Ryzyko zachorowania jednak rośnie u osób cierpiących na schorzenia tarczycy lub cukrzycę, jak również w przypadku osób, u których występują schorzenia układu odpornościowego.

Zobacz również:

Możliwe następstwa i powikłania

Plamy są wprawdzie nieszkodliwe i niezaraźliwe, jeżeli jednak szpecą, mogą stać się dla osób nimi dotkniętych poważnym problemem. Odbarwione miejsca są narażone na szkodliwe działanie promieni słonecznych.