Co robić, gdy mamy problemy ze snem?

Ciągły pośpiech, stres, nieregularny tryb życia – to wszystko powoduje, że coraz częściej mamy problemy z zasypianiem. Gdy zaś już uda nam się zasnąć, nasz sen jest niespokojny i co chwilę się budzimy. W efekcie jesteśmy jeszcze bardziej zmęczeni i wciąż brakuje nam sił. Jak temu przeciwdziałać?

Problemy ze snem są coraz częstszym zjawiskiem we współczesnym, pełnym nerwów i pośpiechu świecie. Gdy wracamy zmęczeni do domu, niejednokrotnie marzymy tylko o tym, by położyć się do łóżka i zasnąć kamiennym snem. Rzeczywistość bywa jednak nieco odmienna. Paradoksalnie, mimo ogromnego zmęczenia, przez długi czas wiercimy się w łóżku i przewracamy z boku na bok, próbując zasnąć. Kiedy natomiast już nam się to uda, sen nasz jest niespokojny i często się budzimy. Niestety, im bardziej martwimy się o to, by zasnąć, tym trudniej nam tego dokonać.

Wielu lekarzy uważa, że presja psychiczna potęguje problemy z zasypianiem. Co więcej, pacjenci sami ją wytwarzają - bardzo często uzależniają swój plan dnia od tego, czy po przebudzeniu czują się wyspani. W efekcie zasypianie staje się dla nich jeszcze większym wyzwaniem. Musimy pamiętać, że ciągłe niedobory snu znacznie obciążają nasz organizm i są tym samym niebezpieczne dla zdrowia.

Zobacz również:

Zdarza się, że człowiek zwyczajnie zapomina, jak się zasypia. Problemy ze snem pojawiają się często u młodych rodziców, którzy niejednokrotnie muszą wstawać w nocy, by zająć się płaczącym dzieckiem. Po jakimś czasie ich organizm przyzwyczaja się do takiego trybu i nie potrafią już spać jak dawniej, nawet gdy wstawanie w nocy przestaje być konieczne.

Inną przyczyną problemów ze snem może być styl życia, który kłóci się z naszym naturalnym, wewnętrznym „zegarem”. Dlatego też na kłopoty z zasypianiem skarżą się często osoby pracujące w systemie zmianowym bądź te, u których w trakcie podróży pojawia się tzw. zespół nagłej zmiany strefy czasowej. Niekiedy zaburzenia snu występują już w dzieciństwie.

Specyficznym rodzajem zaburzeń związanych ze snem jest lunatykowanie. U dzieci schorzenie to przebiega zazwyczaj łagodnie i najczęściej mija samoistnie przed ukończeniem 15 roku życia. Dorośli lunatykują niezwykle rzadko – często są to pojedyncze przypadki, występujące na skutek silnego stresu czy wypicia dużej ilości alkoholu. Terapię lekową stosuje się wyłącznie w wyjątkowych przypadkach.

Przyczyną zaburzeń snu mogą być również koszmary. Często są one spowodowane obciążeniem psychicznym i mogą przybierać niebezpieczne dla zdrowia formy. Aby temu zapobiec, stosuje się często terapię psychologiczną.

U podstaw większości zaburzeń związanych ze snem leży stresujący i niezdrowy styl życia. Jeśli możemy to zmienić, postarajmy się zrobić to jak najszybciej. Pamiętajmy, że niedobory snu mogą nieść ze sobą poważne dla zdrowia konsekwencje.

Autor:

Katarzyna Giętkowska