Geny aktorki Cloris Leachman mogą odkryć sekrety starzenia

Badacze mają nadzieję, iż odkryją, dlaczego aktorka Cloris Leachman i inni w podobnym jej wieku pozostają w dalszym ciągu tak witalni. A każdy biorący w tym trwającym właśnie badaniu musiał dostarczyć próbkę DNA plując do tubki. Ale Cloris Leachman jest jedynym uczestnikiem badania, który może poszczycić się tym, iż pluł na odległość w zawodach z Katherine Hepburn.

Katherine Hepburn wygrała. Kilka tygodni temu, Cloris Leachman została jednym z 1 100 ludzi w wieku 80 lat i więcej, wcielonych do badania „Wellderly”, które jest projektem badawczym nad starzeniem się. Średnia wieku to 87 lat; najstarsza osoba ma 108.

W odróżnieniu do innych badań, które skupiają się na stulatkach bądź „prawie” stulatkach, uczestnicy badania Wellderly nigdy nie mieli raka, choroby serca i cukrzycy. Ich umysły są ostre jak brzytwy.

Naukowiec Eric Topol i jego zespół, którzy mają nadzieję na wcielenie kolejnych 900 osób do swojego badania, próbują odkryć, jak to jest możliwe, że ta jedyna w swoim rodzaju grupa ludzi pozostaje tak witalna.

Klub wiecznie młodych

Większość z nich, oczywiście, jest szczupła. Są oni aktywni i mają dużą sieć kontaktów społecznych, mówi Eric Topol, który jest głównym autorem badania, pracującym w Scripps Health w San Diego, w Kalifornii, w Stanach Zjednoczonych. Jest to grupa nadzwyczajnych ludzi.

W wieku 82 lat, Cloris Leachman była najstarszym uczestnikiem telewizyjnego show Dancing with the Stars (Taniec z gwiazdami), a aktualnie występuje w Raising Hopes, serialu komediowym Fox TV. Za tę rolę zresztą została nominowana do nagrody Emmy (ma ich już dziewięć). Inna kobieta z badania Wellderly, 108-letnia, przemierzyła Antarktykę, kiedy miała 106 lat. Pozostali piszą książki. Imponujące.

Cloris Leachman jest dodatkowo matką  szóstki dzieci oraz babcią sześciorga wnucząt (a także prababacią jednego prawnuka). Swoje zdrowie przypisuje swojemu sposobowi myślenia oraz swojej diecie. Nie uważam, że mam 82 lata. W mojej głowie ciągle mam 6 lat, mówi.

Jeśli Cloris Leachman jest przykładem na cokolwiek, to chyba na to, że poczucie humoru może dodać kilka lat życia. Śmieje się i zdrowo je. Nie tknęła czerwonego mięsa od ponad pięćdziesięciu lat. Jednakże, nie tylko zdrowy styl życia utrzymuje pozostałych uczestników badania w dobrym zdrowiu, wyjaśnia Topol.

Wystarczy wspomnieć, że 99-letni mężczyzna z badania wypala dwie paczki papierosów dziennie. Odpowiedź może więc leżeć w ich genach, przypuszcza Eric Topol. Badanie wykazało do tej pory, że uczestnicy mają te same powszechne warianty genetyczne, które są związane z chorobami wieku starczego, zupełnie tak samo jak inni ludzie, a jednak w jakiś sposób udaje im się przed tym uciec.

A to nam mówi, że zostali oni obdarzeni genami modyfikującymi, przypuszcza Eric Topol.

Innymi słowy, mimo że noszą oni geny – tak samo jak my wszyscy – które zwiększają ryzyko zachorowania na niektóre choroby, to noszą oni również inny gen, jeszcze nie zidentyfikowany, który działa jak “strażnik” i eliminuje inne szkodliwe geny.

Jeśli naukowcom uda się w w tym badaniu określić, o jakie ochronne geny chodzi, być może uda się również opracować lek, który będzie naśladował działanie tych genów. Aby odkryć te ochronne geny, z Scripps Health w San Diego współpracuje Complete Genomics, w Mountain View, w Kalifornii. Firma ta przeprowadzi sekwencjonowanie genomu każdego uczestnika projektu Wellderly, za darmo. Dane powinny być dostępne już w grudniu 2011 roku.

Zostaną one udostępnione innym badaczom, którzy potrzebują „zdrowego” porównania albo grupy kontrolnej w badaniach genetycznych nad chorobami wieku starczego, wyjaśnia jeszcze Eric Topol.