Zmiany spowodowane upływem czasu...

Proces starzenia się to nie tylko zmiany w wyglądzie oraz częstsze wizyty u lekarza. To także szereg zmian, jakie następują w ludzkiej psychice – zmiana nastawienia do bliskich, niektórych trudnych tematów, pracy.

Zmiana sytuacji osobistej

Proces starzenie się to czas, gdy zmienia się myślenie o wielu różnych problemach, zjawiskach, a także o najbliższych. Starzy ludzie w dwojaki sposób mogą myśleć o śmierci. Jedni, czując, że są już bliżej niej niż kiedykolwiek, zaczynają się się bać. Chcą za wszelką cenę odrzucić myśl o niej, chcą się od niej uwolnić i przez to cierpią. Drudzy zaś czekają na nią jak na chwilę wyzwolenia od problemów i kłopotów.

Zmienia się również podejście do bliskich. W szczególności trudna jest sytuacja, w której osoba starsza traci swojego współmałżonka lub najbliższego przyjaciela. Może wtedy doznać trwałego uczucia samotności, które trudno jest pokonać. Stary człowiek przechodzi również różne etapy relacji z dziećmi i wnukami. Wszystko zależy od tego, jak silne są więzi między nimi i jakiej pomocy potrzebuje osoba starsza od bliskich ze względu na swą możliwą niedołężność.

Zmiany w życiu zawodowym

Okres zmian w życiu zawodowym rozpoczyna się z chwilą przejścia na emeryturę. Starsza osoba zmienia hierarchię wartości – do tej pory jej życie było ukierunkowane na pracę i aktywność, teraz trzeba poradzić sobie z nadmiarem wolnego czasu. Koniec pracy to nie tylko ograniczenie dochodów, które na emeryturze są zdecydowanie mniejsze, ale także ograniczenie kontaktów społecznych. W pracy bowiem człowiek zmuszony jest do kontaktu z innymi ludźmi, a będąc na emeryturze nie odczuwa żadnego zewnętrznego czynnika, który zmuszałby go do wychodzenia z domu i kontaktowania się z innymi. Osoba, która wie, że czas jej przejścia na emeryturę zbliża się nieuchronnie, powinna wcześniej dobrze przygotować się na skutki tej życiowej zmiany.

Zobacz również:

Zmiana ról społecznych

Chociaż starsza osoba już nie pracuje, wcale nie musi być nieaktywna. Emerytura nie oznacza przecież siedzenia na bujanym fotelu, w wełnianych kapciach i kubkiem ciepłej herbaty w ręku. Starsza osoba również może być aktywna. Pozwoli jej to uniknąć poczucia odrzucenia przez społeczeństwo, które ceni sobie przede wszystkim zdolność do wykonywania pracy, generowania dochodu oraz konsumpcji.

Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie sobie nowych ról. Osoby starsze mogą zapisać się do rożnego rodzaju stowarzyszeń, grup politycznych, religijnych, związków. Rozwijanie, albo znalezienie własnej pasji, może pomóc zapomnieć o tym, że jest się już w podeszłym wieku. Osoby, które mimo przejścia na emeryturę, nadal są aktywne, łatwiej odnajdują się w społeczeństwie, gdyż dzięki swojemu hobby mogą odnaleźć wspólny język z młodymi ludźmi.

Starość to nie choroba

Tak naprawdę ciężko jest określić, czy to same osoby starsze mają problem ze swym wiekiem, czy społeczeństwo nie potrafi ich zaakceptować. Częstym zjawiskiem jest przecież wyłączenie ludzi w podeszłym wieku z kręgu jakiś znajomych tylko dlatego, że liczba ich lat już dawno jest większa od 60. Trzeba jednak pamiętać, że starość to nie choroba i chociaż widoczne mogą być fizyczne oznaki starzenia się, a także pewne choroby, to osobowość człowieka nigdy się nie zmienia, niezależnie od tego, czy ma on 10, 20 czy 70 lat.

Autor:

Angelika Szkuta