Znęcanie się nad dziećmi może prowadzić do trwałych psychologicznych uszczerbków w ich dorosłym życiu

Według badaczy z uniwersytetu Duke Medicine, dorastające ofiary znęcania w dzieciństwie należą do grupy zwiększonego ryzyka rozwijania się nerwic lękowych, depresji, a nawet myśli samobójczych. Wnioski, oparte na danych gromadzonych przez ponad 20 lat na ogromnej grupie uczestników określonych jako nieletni, są do tej pory najmniej kwestionowanymi w ustalaniu długotrwałych psychologicznych efektów znęcania się.

Opublikowano je w sieci 20 lutego 2013 roku w portalu internetowym JAMA Psychiatry.

„Byliśmy zaskoczeni odkryciem, jak głęboko znęcanie się wpływa na długoterminowe ludzkie funkcjonowanie” – stwierdza kierownik badań, doktor filozofii, adiunkt Wydziału Psychiatrii oraz Nauk Behawioralnych na Duke University, William E. Copeland.

Oświadcza on, że psychologiczne uszczerbki na zdrowiu wcale nie znikają, pomimo iż osoba dorosła nie jest dłużej dręczona.

Badania wykazały, że dorośli, którzy przyznali się do bycia ofiarami znęcania się oraz ci, którzy byli zarówno ofiarami, jak i agresorami, znaleźli się w grupie wysokiego ryzyka, czyli narażonej na zaburzenia psychiczne w porównaniu do osób, które nie doświadczyły nigdy w żaden sposób zjawiska dręczenia.

Ponadto młodzi ludzie, którzy zaliczali się do grona ofiar, wykazywali większy stopień zaburzeń depresyjnych, nerwic lękowych, uogólnionych lęków, lęków napadowych i agorafobii.

Ci, którzy byli zarówno ofiarami i agresorami, odznaczali się również wzmożoną liczbą myśli samobójczych, natomiast osoby zaliczające się jedynie do grupy nękających napastników, wykazywały antyspołeczne zaburzenia osobowości.

„Znęcanie się to problem zarówno ofiar, jak i agresorów” – przyznaje E. Jane Costello, doktor filozofii, zastępczyni dyrektora badań w Duke's Center for Child and Family Policy.

„To, co często uważamy za niegroźny i mało istotny element dzieciństwa, może w przyszłości przerodzić się w bardzo poważne konsekwencje” – dodaje.

Doktorzy Copeland oraz Costello już teraz zapowiadają kontynuację swoich badań, wzbogaconą o zagadnienia roli orientacji seksualnej w procesie znęcania się oraz represjonowania.