Posiadanie supermocy w grze wirtualnej może zachęcać ludzi do lepszego zachowania także w rzeczywistości, jak stwierdza badanie naukowców z Stanford University's Virtual Human Interaction Lab, opublikowane w Plos One.
Pracami kierował Robin Rosenberg, który wraz ze swoimi współpracownikami uczestników projektu umieścił w wirtualnym świecie, a następnie albo obdarzył ich supermocami (latanie), albo przydzielił rolę pasażera helikoptera.
Uczestnicy zostali też przypisani do dwóch zadań: bądź pomoc w odnalezieniu zaginionego dziecka z cukrzycą, bądź wycieczka po wirtualnym mieście.
Zobacz również:
Okazało się, że ludzie, którzy zostali obdarzeni mocą latania jak Superman w świecie gry, byli bardziej pomocni po zakończeniu eksperymentu, w świecie rzeczywistym, w porównaniu do uczestników-pasażerów helikoptera.
Rosenberg sugeruje teraz, że supermoce posiadane w rzeczywistości wirtualnej mogą skłaniać ludzi ku „myśleniu jak superbohaterowie”, a to z kolei wpływa na rzeczywiste zachowania i tendencje w świecie poza grą.
Autorzy dodają także, że ludzie, którzy w grze latali niczym ptaki, mogli czuć się bardziej aktywnymi niż uczestnicy siedzący biernie w helikopterze. A takie aktywne zaangażowanie również może wpływać na zachowania w rzeczywistości.
Komentarze do: Wirtualni superherosi pomagają także w rzeczywistym świecie