Zarówno w krajach bogatych jak i w biednych, ludzie wolą dawać niż brać

Miłe uczucie podczas wydawania pieniędzy na kogoś innego, a nie dla osobistej korzyści, towarzyszy ludziom zarówno w biednych krajach, jak i wśród narodów bogatych - tak wynika z najnowszych badań opublikowanych przez American Psychological Association.

"Nasze odkrycia sugerują, że ludzie pomagający innym mają swego rodzaju poczucie wynagrodzenia o podłożu psychologicznym, co może być głęboko zakorzenione w ludzkiej naturze i pojawiać się w różnych kontekstach kulturowych i gospodarczych", powiedziała główna autorka Lara Aknin z Simon Fraser University w Kanadzie.

Naukowcy odkryli pozytywny związek pomiędzy dobrym samopoczuciem a wydawaniem pieniędzy na innych.

Przeprowadzono ankietę, w której wzięło 234.917 osób, z czego połowę stanowili mężczyźni, o średniej wieku 38 lat.

Związek między samopoczuciem i wydawaniem pieniędzy na innych był bardzo ważny w każdym regionie świata, i nie został naruszony przez inne czynniki wśród badanych, takie jak dochody, wsparcie społeczne, wolność i korupcja krajowa, pokazują badania.

Wyniki były podobne w kilku eksperymentach przeprowadzonych z uczestnikami z krajów bogatych i biednych.

W jednej analizie porównano odpowiedzi 820 osób, głównie z uniwersytetów w Kanadzie i Ugandzie. Uczestnicy pisali o wydawaniu pieniędzy na siebie lub na innych, po czym poproszono ich do stwierdzenia jak bardzo szczęśliwi wtedy byli.

Pytano ich także czy wydawali pieniądze na inną osobę, z którą chcą zbudować bądź wzmocnić relacje. Ludzie, którzy wydawać pieniądze na kogoś innego (niezależnie od stopnia zażyłości) czuli się szczęśliwsi niż ci, którzy wydawali pieniądze na siebie.

Naukowcy uzyskali te same rezultaty, kiedy przeprowadzili ankietę wśród 101 dorosłych w Indiach.

W innym doświadczeniu, u 207 studentów w Kanadzie i Południowej Afryce odnotowano wyższy poziom zadowolenia przy zakupie prezentu dla chorego dziecka, zamiast zakupu dla siebie.

Obie grupy udały się do laboratorium, gdzie dano im niewielką sumę pieniędzy i kazano kupić torbę smakołyków dla siebie lub jednego z dzieci w lokalnym szpitalu.

Człowiek przetrwa dzięki temu, że odczuwa emocjonalne korzyści z pomagania innym i nie ma się co o to martwić.