Jak stać się dobrym mówcą?

Nie każdy z nas jest wszechstronnie uzdolniony. Nie każdy jest urodzonym lekarzem, strażakiem czy policjantem, dlatego też nie każdy może być urodzonym mówcą! Jest to sztuka bardzo trudna, wymagająca dużej wiedzy, opanowania i doświadczenia. Choć przez wielu lekceważona okazuje się być ciężką profesją.

Naukowcy udowodnili, że za funkcje mowy w organizmie człowieka odpowiadają dwie półkule mózgu. Uszkodzenie jednej lub drugiej, może powodować poważne zaburzenia w wysławianiu się, bądź wywoływać efekt zupełnie odwrotny – nadmierny słowotok. Badania wykazały, że to właśnie w lewej półkuli zlokalizowane są główne ośrodki językowe. Działają tam dwa główne systemy: fonologiczny i motoryczny, które decydują o naszej możliwości prawidłowego i zrozumiałego wysławiania się oraz przyjmowania informacji płynących do nas z zewnątrz. W sytuacji, kiedy dojdzie do uszkodzenia lewej półkuli, a co za tym idzie dwóch wymienionych systemów, mogą pojawić się problemy z nadawaniem komunikatów i rozumieniem języka.

Wydawać by się mogło, że skoro wszelkie odpowiedzialne za nasze słownictwo narządy znajdują się w lewej półkuli, to prawa nie zasługuje już na tyle uwagi. Twierdzenie to jest jednak mylne. Choć faktycznie nie ma w niej już głównych systemów odpowiadających za funkcję mowy, to jednak uszkodzenie jej może powodować trudności z porozumiewaniem się. Przypadłość ta jest jednak zgoła inna od wyżej wymienionych, przejawia się bowiem nadmiernym słowotokiem, brakiem kontroli nad pracą naszego języka, natłokiem myśli, które natychmiast muszą być przelane na słowa lub kartkę papieru.

W rzeczywistości, aby stać się dobrym mówcą nie wystarczą sprawnie funkcjonujące półkule mózgowe. Sztuka opanowania języka wymaga bowiem czasu, ćwiczeń i wytrwałości – nie da się nauczyć jej w jeden dzień, gdyż tak naprawdę wiedzę o języku chłoniemy całe życie. Dobrymi sposobami na rozwój naszych zdolności leksykalnych są bardzo proste czynności, takie jak zwykła rozmowa z ludźmi czy czytanie książek – nawet nie zdajemy sobie sprawy z tego, że podczas ich trwania nasz osobisty słownik ulega wzbogaceniu o wiele nowych terminów.

Zobacz również:

Rozmowa z kimś bliskim, w cztery oczy, czy też udział w dyskusji kilku osób nie wymaga jednak od nas takich pokładów zaangażowania i stresu, jakie wiążą się dla przeciętnego człowieka z wystąpieniem publicznym. Nie każdy z nas jest bowiem przyzwyczajony do tego rodzaju sytuacji i dla wielu wiąże się to z ogromną tremą i zdenerwowaniem. Jak więc poradzić sobie z takimi sytuacjami? Wiadomo – praktyka czyni mistrza, jednak zanim tym mistrzem zostaniemy musimy zastosować się do kilku wskazówek.

Po pierwsze będziemy się czuć o wiele pewniej, jeśli dobrze przygotujemy się do swojego wystąpienia, wzbogacając swoją wiedzę na tyle, na ile będziemy mieli pewność, że żadne pytanie nas nie zaskoczy. Po drugie podczas przemówienia nie koncentruj się tylko na sobie. Pamiętaj o tym, że publiczność jest naszym sprzymierzeńcem, utrzymuj z nimi kontakt wzrokowy albo od czasu do czasu zażartuj – to na pewno rozluźni atmosferę i zmniejszy dystans pomiędzy wami. Ponadto pamiętaj, że im bardziej atrakcyjna jest forma twojego wystąpienia, tym bardziej słuchacze będą z niego zadowoleni! Nie recytuj monotonnych schematów powtarzanych setki razy przy różnych okazjach wystąpień - nawet jeżeli temat twojej prezentacji wydaje ci się bardzo nudny, ubierz go w słowa tak, by choć trochę zyskał na atrakcyjności.

Perfekcyjny mówca to osoba elokwentna, inteligenta z bogatym zasobem słownictwa i zapałem do tego co robi. Droga do osiągnięcia perfekcji jest równie długa, co przeczytanie trylogii Tolkiena, jednak jak wiadomo - możliwa do wykonania. Potrzeba tylko zapału, czasu i motywacji, a wszystko czego pragniemy może stać się rzeczywistością. Pamiętajmy, że mowa i język, jakim się posługujemy to zdolności, dzięki którym możliwe jest sprawne i szybkie funkcjonowanie dzisiejszego świata. Bez niego nie bylibyśmy ludźmi, którymi teraz jesteśmy, bo nie różnilibyśmy się nadto od zwierząt. Musimy więc cenić i doskonalić dar mowy i porozumiewania się, doskonalić nasze zdolności i zawsze w każdym przypadku dążyć do niedoścignionej doskonałości.