Szukaj

Jak oduczyć dziecko uciążliwych nawyków?

Podziel się
Komentarze0

Walka z nawykami dzieci jest prawdziwym przedsięwzięciem dla rodziców. Bardzo trudno jest swoje maluchy od czegoś odzwyczaić. Ssanie smoczka lub spanie z rodzicami w jednym łóżku stają się dla nich naturalne. Czy można sobie z tym poradzić? Jak konsekwentnie oduczyć dziecko uciążliwych nawyków?

Jak oduczyć dziecko uciążliwych nawyków?

Ssanie kciuka


Dla półrocznego dziecka ssanie kciuka pełni funkcję uspokajającą. Zazwyczaj robi to, kiedy jest zmęczone, znudzone albo śpiące. Sama czynność nie świadczy o czymś złym, czy niewłaściwym. Bądźmy ostrożni – jeśli nasze dziecko przez większość czasu ssie kciuk, to sygnał, że coś jest nie w porządku.

Powinniśmy się nad tym zastanowić. Co może być tego przyczyną? Może Wasz maluch zbyt rzadko spotyka się z innymi dziećmi lub ma niewiele ciekawych przedmiotów do zabawy. Współcześnie młode mamy bardzo często zabraniają wielu zachowań, tym samym zwracają na nie uwagę dzieci – im bardziej niedozwolone, tym ciekawsze.

Zapobieganie

W pierwszych trzech miesiącach życia można podawać dziecku smoczek gryzaczek. Jeżeli karmimy malucha butelką, możemy użyć smoczka z mniejszą dziurką, dzięki temu opróżni butelkę w dłuższym czasie. W przypadku, gdy karmimy naturalnie, pozwólmy mu ssać pierś dalej, nawet jeżeli już się najadło. Gdy dziecko posiada taki nawyk, spróbujmy powoli zmniejszyć liczbę karmień. Długość i liczba karmień odpowiada za zaspokojenie potrzeby ssania.

Skuteczne metody

Jedną z najbardziej skutecznych metod jest zadbanie o to, aby Wasze dziecko było szczęśliwe. Warto przypominać mu o tym, że któregoś dnia będzie na tyle dorosłe i dojrzałe, że samo podejmie decyzję w tej kwestii.

Nie naciskajmy, ale zadbajmy o przyjemne i skuteczne zachęty. Nie warto z takiego powodu tworzyć napięć i konfliktów w Waszych relacjach. Zazwyczaj nawyk znika pomiędzy trzecim, a szóstym rokiem życia.

Ciągnięcie i głaskanie za włosy

Dzieci  ssące kciuk nieraz także, do pierwszego roku życia, nieustannie coś głaszczą albo za coś ciągną. Maluchy głaszczą to, co mają pod ręką – zabawki, koce, czy inne przedmioty. Innym razem ciągną swoje włosy. Takie zachowanie także można zaliczyć do typowych nawyków, zazwyczaj nie jest ono skutkiem zaburzeń emocjonalnych lub fizycznych.


Jeśli chcemy temu zaradzić, obetnijmy dziecku włosy tak, żeby nie miało za co złapać. Włosy odrosną, a nawyk zniknie. W przypadku starszych dzieci takie nawyki mogą oznaczać lęk lub napięcie psychiczne, więc warto o tym porozmawiać z psychologiem.

Przeżuwanie

Czasami niemowlę albo małe dziecko posiada nawyk ssania i żucia własnego języka do momentu, kiedy zwróci ostatni pokarm. Zazwyczaj jest to powiązane z ograniczeniem ruchów dziecka ssącego kciuk. Malec znajduje metodę – zamiast palca, ssie język. W takim przypadku, nie zabraniajmy mu ssania kciuka.

Zastanówcie się także nad tym, czy dajecie mu wystarczająco dużo miłości i opieki. Taki sposób zachowania może być skutkiem napięć w relacjach.

Kołysanie się i uderzanie głową

Takie zachowanie jest zazwyczaj skutkiem ząbkowania lub infekcji ucha. Rodzice obawiają się, że ich dziecko, nie panując nad swoją siłą, zrobi sobie krzywdę. Nie obawiajmy się, rzadko kiedy dochodzi do takich sytuacji.

Rytmiczne ruchy mają podobne działanie, jak ssanie kciuka – uspokajają, być może to pewna postać tęsknoty za czasem niemowlęcym. Jeżeli Wasze dziecko zachowuje się tak często i regularnie, to mogą być symptomy emocjonalnego zaniedbania lub fizycznego maltretowania. Warto na to zwrócić uwagę, troszcząc się o swoją pociechę.

Obgryzanie paznokci

Obgryzanie paznokci może być skutkiem napięcia lub nic nie znaczącym nawykiem. W sytuacjach stresowych dziecko nieraz ucieka do takiego sposób rozładowania napięcia. Bardzo ważne jest, aby spróbować zidentyfikować przyczynę takiego postępowania. Zastanówcie się, czy to Wy dostarczacie mu tyle stresu, czy może jest to na przykład szkoła i nauczyciele.

Jak można tego oduczyć? Warto zwrócić uwagę na opinię rówieśników. Spróbujmy się nimi poprzeć, aby zachęcić dziecko do pielęgnacji paznokci. Możemy także pozostawić ten problem do rozwiązania samemu maluchowi, ponieważ to on decyduje się świadomie na takie postępowanie.

Autor:

Julia Płaneta

Komentarze do: Jak oduczyć dziecko uciążliwych nawyków?

Ta treść nie została jeszcze skomentowana.

Dodaj pierwszy komentarz