Sport aby lepiej spać? Nie zawsze…

Myślicie, że zmęczenie wywołane aktywnością fizyczną pomoże wam lepiej spać… ale, najpierw trzeba wiedzieć, jak się do tego zabrać. Ponieważ w zależności od godziny, w której oddajemy się aktywności fizycznej, sport ma różne działanie na nasz sen.

Według doktora  Jean-Jacques Menuet, który jest lekarzem sportowym w Amiens we Francji, aktywność fizyczna optymizuje działanie snu. Ale, aktywność fizyczna musi być umiarkowanie intensywna i dość łagodna. Dlatego też wybierajmy raczej sporty wytrzymałościowe. Może jakieś biegi, krótka przejażdżka na rowerze, pływanie, albo po prostu spacer na polepszenie trawienia - one wszystkie pomogą nam uregulować ciśnienie tętnicze, oczyszczą głowę, krótko mówiąc, pozwolą uwolnić się od stresu. Objęcia Morfeusza będą więc szeroko dla nas otwarte.

Wszystko zależy od godziny

Aby pogodzić nasz ulubiony sport z naprawczym działaniem snu, powinniśmy zwrócić uwagę na wybór godziny, w której oddajemy się treningowi. Jeśli nawet sporty wytrzymałościowe - nie mówimy tutaj o bieganiu maratonów - nie boją się zbyt późnych godzin, to jednakże oddając się aktywności nieco bardziej „agresywnej”, takiej jak na przykład tenis albo squash, ryzykujemy tym, że się „obudzimy”.

Wydzielamy endorfiny, ciśnienie tętnicze oraz temperatura ciała rośnie, a poziom stresu zaczyna rosnąć. Potrzebujemy około 90 minut, aby tego typu pobudzenie opadło. Jeśli więc mamy taką możliwość, to na tego typu sporty wybierzmy raczej godziny poranne albo popołudniowe.

Trochę cukru przed pójściem spać?

Po takim seansie sportowym, zupełnie bezużyteczne jest rzucanie się na pożywienie. Zbyt obfity posiłek sprawi jedynie, że trudniej nam będzie zasnąć. Zanim pójdziemy spać, przyrządźmy więc sobie mały słodki deser. Jego antystresowe działanie zagwarantuje nam sprawiedliwy, spokojny sen, a w ten sposób unikniemy także nocnej hipoglikemii. Przypomnijmy sobie recepty naszych babć. Ciepłe mleko z miodem przed spaniem, i do łóżeczka. Być może, nasze babcie wszystko lepiej i szybciej zrozumiały niż dzisiejsi specjaliści od żywienia.