Satelita NPP będzie obserwować zmiany klimatyczne

Satelita amerykański NPP, wystrzelony w kosmos przez agencję NASA, będzie obserwować równocześnie wiele parametrów atmosferycznych, aby lepiej przewidywać ich ewolucję na krótki i na długi termin. Meteorologia i klimatologia skrzystają więc z tego nowego strażnika kosmicznego.

NPP czyli maleństwo ważące ponad 2 tony

Satelita National Polar-orbiting Operational Environmental Satellite, w skrócie NPP, ważący 2,142 tony, w kosmos trafił za pomocą rakiety Delta 2, wysłanej w przestrzeń kosmiczną z bazy Vandenberg. Satelita trafił na orbitę znajdującą się na wysokości 824 km od ziemi.

Z tego stanowiska obserwacyjnego, NPP będzie okrążał 14 razy dziennie naszą planetę, i krążył nad całą jej powierzchnią. Orbita satelity jest zsynchronizowana ze słońcem w taki sposób, iż satelita będzie pojawiajał się nad tą samą strefą o tej samej godzinie słonecznego czasu lokalnego.

Satelita na stałe będzie obserwował ważne parametry atmosferyczne: wilgotność, temperatury, warstwa ozonowa, pokrycie chmurami. Będzie również obserwował powierzchnie kontynentów i oceanów, aby śledzić panujące tam temperatury, ale również zmiany w wegetacji, zanieczyszczenia dolnych warstw atmosfery, erupcje wulkanów albo rozmiar pokrywy lodowcowej.

Dane te pozwolą lepiej zrozumieć ewolucje atmosferyczne na krótką metę. A meteorologowie spodziewają się, iż dzięki satelicie NPP będą w stanie stawiać wiarygodne prognozy pogody na siedem dni.

Satelita pomoże również w badaniach nad globalnym funkcjonowaniem atmosfery. Jeden z jego instrumentów będzie mierzył na przykład ziemski strumień promieniowania, który jest parametrem zawsze niedookreślonym, kiedy pojawiają się chmury. Dane pozwolą więc na ulepszenie modelu klimatycznego.

NPP czyli nowa generacja satelitów

Aby dobrze spełniać swoje zadania, NPP, zbudowany ze struktury nazwanej BCP (Ball Configurable Platform), powszechnej dla innych satelitów środowiskowych, ma na swoim pokładzie pięć instrumentów:

- VIIRS (Visible Infrared Imaging Radiometer Suite) czyli radiometr pracujący na podglądzie i w podczerwieni. Będzie mierzyć emisje z oceanów, z gleby, z lodu, z atmosfery, z aerozoli, z chmur;

- Cris (Cross-track Infrared Sounder) będzie dostarczać profile temperatur, ciśnienia oraz wilgotności w atmosferze;

- Ceres (Clouds and Earth's Radiant Energy System), radiometr, który będzie badał wpływ chmur na bilans promieniowania ziemskiego, będzie mierzył promieniowanie wysyłane z powrotem do ziemi, strumień promieniowania ziemi, a także grubość chmur;

- ATMS (Advanced Technology Microwave Sounder), sonda działająca na mikrofale, która będzie mierzyć profil temperatur i wilgotności, tak jak to robi Cris w dziedzinie podczerwieni, wysyłając komplementarne informacje;

- OMPS (Ozone Mapper Profiler Suite) będzie obserwować ozon w stratosferze, mierząc odbite promieniowanie słoneczne, uzupełniając nadzór sprawowany już od wielu dziesięcioleci.

Zdaniem NASA, satelita ten jest pierwszym satelitą z nowej generacji. Kontynuuje on tradycję zapoczątkowaną przez serię EOS (Earth Observing System), takich jak Landsat, Terra, Jason albo Topex/Poseidon.