Komunikat GIS w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2013

W Polsce problem szczepień ochronnych reguluje Ustawa o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi z 2008 roku (z późniejszymi zmianami). Wyróżnia ona szczepienia obowiązkowe i zalecane. Szczepienia obowiązkowe u dzieci i młodzieży są w całości finansowane ze środków publicznych. Szczepienia zalecane nie są refundowane.

Program szczepień ochronnych na dany rok, ze szczegółowymi wskazaniami dotyczącymi stosowania poszczególnych szczepionek, wynikającymi z aktualnej sytuacji epidemiologicznej w kraju, ogłasza Główny Inspektor Sanitarny.

Komunikat GIS w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2013 został wydany 28 października 2012 r.4

Zgodnie z nim w 2013 roku obowiązkowe dla dzieci i młodzieży do 19. roku życia będą szczepienia przeciwko:

gruźlicy,
wirusowemu zapaleniu wątroby typu B,
błonicy,
tężcowi,
krztuścowi,
Haemophilus influenzae typu b (Hib),
Poliomyelitis,
odrze,
śwince,
różyczce.

To szczepienia powszechne. Kolejna grupa to szczepienia obowiązkowe osób narażonyc w sposób szczególny na zakażenie. Są to szczepienia dla wybranych dorosłych lub dzieci z określonych przez GIS grup ryzyka, przeciwko: WZW B, inwazyjnym zakażeniom Streptococcus pneumoniae, błonicy, ospie wietrznej. Obowiązkowe jest także szczepienie przeciwko tężcowi i wściekliźnie, jeśli istnieje podejrzenie kontaktu z drobnoustrojem.

Zobacz również:

Komunikat wylicza także szczepienia zalecane, które jednak nie są refundowane. Wymienia się tu szczepienia, które powinny zostać przeprowadzone w dzieciństwie, ale tak się nie stało (np. WZW B), szczepienia z listy obowiązkowych, ale refundowane tylko dla grup ryzyka (np. ospa wietrzna czy Streptococcus pneumoniae), szczepienia przypominające (np. błonica, tężec, krztusiec) oraz zagrożenia, które są istotne, lecz z braku środków szczepionki nie są finansowane (WZW A, biegunka rotawirusowa, Neisseria meningitidis, kleszczowe zapalenie mózgu, wirus brodawczaka ludzkiego – HPV, grypa), a także szczepienia dla osób udających się do krajów o podwyższonym ryzyku zachorowania na cholerę, dur brzuszny, żółtą gorączkę.