Demencja: jaka przyszłość nas czeka?

Przypadki demencji, oraz cały ciężar społeczny i finansowy, które się z tym wiążą, są na bardzo dobrej drodze ku temu, aby w nadchodzących dekadach zaznaczyć się jeszcze bardziej, w miarę tego jak wydłuża się spodziewana długość życia, a jakość opieki lekarskiej się poprawia, także w biedniejszych krajach. Tak stwierdza ostatni raport Światowej Organizacji Zdrowia, WHO.

W 2010 roku, jak podaje World Health Organization, na świecie żyło blisko 36 000 000 ludzi z demencją. Ale, liczba ta ma wzrosnąć do 65 700 000 w 2030 roku, stwierdza jeszcze World Health Organization. Natomiast, już w 2050 roku, liczba przypadków demencji ma sięgnąć ... 115 400 000 na całym świecie.

Statystyki już teraz są przerażające, a liczby rosną raczej szybko, uważa doktor Shekhar Saxena, przewodniczący wydziału zdrowia umysłowego World Health Organization.

Większością pacjentów z demencją opiekują się krewni, którzy na swoich barkach dźwigają koszty oszacowane na 604 000 000 000 dolarów rocznie. A ten ciężar finansowy ma jeszcze wzrosnąć, znacznie szybciej niż liczba bowych przypadków.

Katastroficzne koszty sprawiają, że miliony gospodarstw domowych ląduje poniżej linii ubóstwa, ostrzega przewodnicząca Światowej Organizacji Zdrowia, doktor Margaret Chan.

Demencja jest chorobą mózgu, która dotyka pamięci, zachowania oraz umiejętności wykonywania powszechnych, codziennych zadań. Demencja najczęściej dotyka starszych ludzi. Około 70% przypadków demencji, jak uważają eksperci, wiąże się z chorobą Alzheimera.

W ciągu ostatnich dziesięcioleci, demencja stała się wielkim problemem zdrowia publicznego w bogatych krajach. Ale, biorąc pod uwagę to, że populacje w biednych krajach będą rosły coraz szybciej i będą się coraz szybciej starzały, World Health Organization nawołuje do większej świadomości i do tworzenia programów wsparcia na całym świecie.

Do 2050 roku, jak ocenia najnowszy raport, proporcje przypadków demencji w tych najbiedniejszych krajach mają wzrosnąć z 60% do 70%. Jak do tej pory, jedynie osiem krajów na świecie ma narodowe programy dotyczące demencji, między innymi Japonia, Wielka Brytania oraz Francja. Inne kraje „dopiero planują”.

Raport Światowej Organizacji Zdrowia nawołuje polityków, aby jak najszybciej stawili czoła wyzwaniu, jakie stanowi sobą demencja. Na przykład, dynamicznie rozwijające się gospodarki, takie jak w Brazylii, w Chinach albo w Indii, mają dość sprawnie funkcjonujące systemy opieki zdrowotnej, ale nie mają możliwości radzenia sobie z nagłym, masywnym wrostem przypadków demencji, zauważa doktor Shekhar Saxena z WHO.

Jak uważa specjalista, największym problemem, który nie pozwala na lepsze leczenie demencji jest fakt, że przypadki te są źle diagnozowane. Nawet w bogatych krajach ponad połowa przypadków jest „przegapiana” przez lekarzy, dopóki choroba nie przejdzie do bardziej zaawansowanego stadium.

Dodatkowo, powszechnie pokutuje przekonanie, że demencji nie można uniknąć.

Wielu ludzi postrzega demencję jako normalną oznakę starzenia, co nie jest prawdą, mówi doktor Shekhar Saxena. Starsi ludzie mają problemy z pamięcią i z poznaniem, ale demencja jest chorobą, której objawy są o wiele szybsze. I demencja postępuje.

Źle leczona i ignorowana, demencja sprawia, że cierpiący na nią człowiek zaczyna się izolować od otoczenia. Jeszcze gorzej jest, jeżeli taka osoba ma słaby wzrok albo słuch.

Bogate kraje, takie jak Stany Zjednoczone, powinny zastanowić się nad zasadnością powszechnego umieszczania chorych z demencją w domach opieki. Jest to błąd, który popełnia wiele rozwiniętych krajów. Błąd, który ani finansowo nie jest dobry, ani też nie zapewnia pacjentom najlepszego leczenia, uważa doktor Shekhar Saxena.

Specjalista podsumowuje jeszcze, że rosnące proporcje demencji to paradoks postępu medycyny: dłużej żyjemy, a więc mamy większe szanse, że zapadniemy na demencję.

Musimy być na to przygotowani, przestrzega specjalista z WHO.