Przeszczep: dlaczego należy zażywać lek immunosupresyjny?

Przeszczepy organów (serce, wątroba, nerka...) pozwalają uratować życie poprzez zastąpienie organu chorego innym, który funkcjonuje o wiele lepiej. Pobrane od innej żyjącej osoby albo w stanie śmierci mózgowej, narządy takie posiadają szczególne cechy komórkowe oraz unikatowe cechy genetyczne.

Które są słabo, albo w ogóle nie są, kompatybilne z osobą, której mają być przeszczepione i zostaną rozpoznane przez jej układ odpornościowy jako potencjalne niebezpieczeństwo (na obraz bakterii albo wirusów). Zagrożenie, które należy zniszczyć.

Uniknąć odrzucenia przeszczepu

Odrzucenie przeszczepu jest najbardziej prawdopodobne w trakcie pierwszego miesiąca po transplantacji. Następnie prawodpodobieństwo to zmniejsza się wraz z upływem czasu. Jednakże, nigdy nie znika całkowicie. Aby maksymalnie uniknąć tego zjawiska i aby chronić narząd, trzeba uciekać się do pomocy odpowiedniej terapii, czyli zażywać leki, które osłabią układ odpornościowy osoby, której przeszczepiono organ.

Zobacz również:

Odpowiednie leczenie na całe życie

W zależności od poziomu kompatybilności układu HLA (ang. human leukocyte antigens) dawcy i biorcy (które mogą być kontrolowane w niektórych przypadkach, zwłaszcza jeśli dawca żyje), leczenie może być lekkie, albo wręcz przeciwnie - bardzo ciężkie. Powinno ono być skrupulatnie przestrzegane przez całe życie; i jak najlepiej dostosowane: z jednej strony, aby zachować organ, ale także z drugiej strony, aby nie narazić na niebezpieczeństwo życia pacjenta z obniżoną odpornością (a więc, podatnego na infekcje oraz na nowotwory).