Dziecko z ADHD

W ciągu ostatnich lat, bardzo nagłośniony został problem choroby zwanej ADHD. Fachowo mówiąc, jest to zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi. Choroba ta może zostać zdiagnozowana już u dzieci w wieku przedszkolnym. Objawami są zbytnia ruchliwość dziecka oraz problemy z koncentracją. Jest to spory problem, dzieci takie na ogół sprawiają problemy wychowawcze, oraz mają zdecydowanie słabsze stopnie, niż ich rówieśnicy.

Diagnoza ADHD

Jak już wcześniej wspomniano, pewne zachowanie naszych pociech może wskazywać na ADHD. Nie zawsze jednak rodzice podchodzą do tych objawów z niepokojem. Często ADHD nie zostaje zdiagnozowane, ponieważ rodzice traktują zdecydowaną nadpobudliwość dziecka, jako cechę charakteru. Owszem, nie wszystkie dzieci są jednakowe, jedne dobrze czują się w domowym zaciszu, bawiąc się lalkami, bądź klockami, inne natomiast wolą żywe zabawy w towarzystwie sporego grona rówieśników. Oczywiście, nie ma w tym nic złego, jednak niektóre objawy powinny być dla rodziców sygnałem.

Jeżeli nasze dziecko zaczyna sprawiać problemy wychowawcze, nie może dostosować się do panujących reguł (na przykład reguł zabaw, czy do uszanowania godzin leżakowania w przedszkolu) należy zachować czujność. Dodatkowo, przesłanką, świadczącą o ADHD może być agresja. Częste wdawanie się w bójki, czy brak poszanowania dla innych osób, jest jednym z symptomów. W diagnozie pomoże również obserwacja zdolności do koncentracji pociechy. Jeżeli dziecko łatwo się rozprasza i podczas wykonywania jakiejś czynności musi mieć częste i niczym  nieuzasadnione przerwy należy skontaktować się ze specjalistą.

Kontakt, ze specjalistą, jest bardzo ważny, ponieważ dziecko dotknięte ADHD i posiadające odpowiednie zaświadczenie, może uniknąć wielu kłopotów w szkole, gdyż nauczyciele zobowiązani są do poświęcenia mu większej uwagi. Jednak nie zawsze, dziecko cechujące się nadmierną pobudliwością może być chore. Fałszywe zaświadczenie o chorobie, może dla naszej pociechy być krzywdzące, ponieważ często wiąże się z mniejszymi wymaganiami ze strony oświaty. Dziecko ze stwierdzonym ADHD, ze względu na problemy z koncentracją osiągają bowiem niższe wyniki w nauce. Z tego też powodu, dziecko u którego ADHD zostało zdiagnozowane fałszywie, może nie wykorzystywać wszystkich swoich zdolności intelektualnych, przez co jego rozwój będzie znacznie wolniejszy, niż mógłby przebiegać w innych warunkach.

Odpowiednia diagnoza należy już do wyspecjalizowanego lekarza. W razie problemów i podejrzenia dziecka o ADHD, należy zabrać go do poradni, gdzie zajmie się nim odpowiednio przygotowany psycholog. Postawienie diagnozy jest zadaniem bardzo trudnym, dlatego raczej nie nastąpi to podczas pierwszej wizyty. Objawy podobne do ADHD mogą dawać również rozmaite zaburzenia psychiczne, a le może pojawić się również np. nieprzeciętna inteligencja. Lekarz zmuszony jest do dłuższej obserwacji dziecka z podejrzeniem ADHD (co najmniej kilka wizyt) a także do przeprowadzenia szczegółowego wywiadu. Często przeprowadzane są również rozmaite badania, aby wykluczyć inne zaburzenia, czy też wpływ środowiska. Dopiero na podstawie wspomnianego szeregu działań, lekarz może wystawić diagnozę.

Dzieci z ADHD

Jeżeli, lekarz wystawił diagnozę, i jeżeli diagnoza okazała się potwierdzająca wystąpienie u dziecka nadpobudliwości psychoruchowej, pojawia się problem, co z tym dalej zrobić. Oczywiście, najważniejsze jest, aby przedstawić zaświadczenie w szkole, bądź w przedszkolu, do którego uczęszcza dziecko. Dzięki temu zaoszczędzimy naszemu dziecku wielu problemów, takich, jak rozmaite sankcje, grożące dzieciom, które nie mogą się dostosować do reguł, mających na celu ich zdyscyplinowanie (np. dodatkowe wypracowania, czy obniżona ocena z zachowania). Oczywiście, warto też umówić regularne spotkania ze specjalistą, które pomogą dziecku przystosować się do obowiązujących norm.

Warto pamiętać, że ADHD nie jest chorobą uniemożliwiającą dziecku osiągnięcie sukcesu. Niestety dzieci dotknięte zaburzeniami tego typu muszą poświęcić na to zdecydowanie więcej czasu, niż ich rówieśnicy. Oczywiście wymaga to również więcej uwagi ze strony rodziców oraz nauczycieli. Rodzice, powinni więcej pracować ze swoimi pociechami, oraz mieć do nich bardzo dużo cierpliwości. To samo tyczy się nauczycieli, ponieważ dzieci takie niejednokrotnie przez problemy z koncentracją zaburzają tok lekcji, przeszkadzając swoim rówieśnikom.

Ze strony rodziców, ważne jest, aby postawić dziecku jasne granice i wymagania i egzekwować je w odpowiedni sposób. Ważna jest cierpliwość, ponieważ krzyki w tym wypadku nic nie zdziałają, mogą tylko pogorszyć sytuację, gdyż dziecko  będzie żyło z poczuciem niesprawiedliwości. Warto odbywać rozmowy z naszymi pociechami i tłumaczyć im, jak należy postępować. Dobrze działa również system nagród. Jeżeli dziecko przyniesie dobry stopień lub zostanie pochwalone przez nauczyciela, może warto kupić mu czekoladę, albo zabrać do kina? Dzięki temu, będzie miało motywację, aby dążyć do samodoskonalenia. Oczywiście, w przypadku złego zachowania dziecko powinno być karane. Kary, jednak powinny polegać np. na przeczytaniu jakiegoś tekstu lub zakazie obejrzenia ulubionej bajki.

Dzieci, dotknięte ADHD, najczęściej osiągają gorsze wyniki w nauce, niż ich rówieśnicy. Jednak ADHD w tym wypadku nie jest wyrokiem. Jeżeli będziemy z dziećmi pracowali, mogą one również odnosić sukcesy. Niestety z dziećmi, dotkniętymi tym problemem, trzeba pracować zdecydowanie więcej. Poprzez zaburzoną koncentrację, często nie odrabiają one zadań domowych, gdyż zwyczajnie wolą w tym czasie robić coś, co dostarcza większej ilości bodźców. W tym wypadku rodzice powinni siedzieć z dziećmi, odrabiać zadania razem z pociechami i starać się wytłumaczyć im wagę sytuacji. Złym pomysłem jest odrabianie lekcji, podczas przyjmowanie gości, czy też z włączonym radiem lub telewizorem. Im dziecko starsze, tym bardziej uczy się panować nad swoimi emocjami, więc problem z czasem stanie się coraz mniejszy.

Problemem niestety jest egzystencja dzieci z ADHD w szkole. Ponieważ są to osoby głośne, często są lubiane przez rówieśników. Jednak dzieci te mają skłonności do przejawów agresji i wchodzenia w konflikty. Dzieci takie mogą sprawiać wiele kłopotów wychowawczych, z tego też powodu cierpieć może ocena z zachowania. Istnieje, również jeden scenariusz, może nawet dla dzieci bardziej krzywdzący. Nauczyciele, poinformowani o zdiagnozowaniu ADHD u jednego ze swoich podopiecznych, aby uniknąć problemów, stawiają mu niższe wymagania. Jest to dla dzieci krzywdzące, ponieważ często mają one spory potencjał, który w ten sposób może zostać zmarnowany. Dziecko takie w szkole, czy w przedszkolu, powinny mieć postawione wymagania, takie same jak rówieśnicy, z tą jednak różnicą, że czasami osoba dotknięta ADHD potrzebuje trochę więcej czasu na wypełnienie określonych zadań.

Choroba, czy mit?

Po nagłośnieniu problemu, jakim jest ADHD, pojawiły się głosy, że jest to choroba wyimaginowana. Wiele osób, nadpobudliwość swoich dzieci tłumaczy wrodzonymi cechami charakteru. Jednak naukowo udowodniono, że niektóre dzieci mają problemy z koncentracją, niezbędną, dla prawidłowego rozwoju. Z tego też powodu, zdiagnozowanie choroby takiej ADHD jest, jak najbardziej zasadne. Dzieci takie bowiem mogą rozwijać się prawidłowo, jeżeli tylko zostaną zastosowane wobec nich odpowiednich środków wychowawczych, oraz jeżeli poświęci się im więcej uwagi.