Węch: geny wpływają na zdolności odczuwania zapachów

Badacze z Nowej Zelandii uważają, że geny są bezpośrednio powiązane z naszymi zdolnościami odczuwania zapachów. Ich publikacja ukazała się w Current Biology. Aby dojść do takich wniosków, przeprowadzili eksperyment z udziałem 200 osób.

Uczestnikom dano do powąchania różne molekuły zapachowe, a następnie obserwowano, które miały największy wpływ na wąchających.

Następnie naukowcy przyjrzeli się genomom uczestników, w poszukiwaniu różnic między ludźmi, którzy odczuwali dany zapach i tymi, którzy byli na niego niewrażliwi.

Na dziesięć przetestowanych zapachów, badacze znaleźli cztery, które były powiązane z różnicą genetyczną. Oznacza to, że zdolność do odczuwania tych zapachów jest określana przez geny.

Chodzi tutaj o słód (izobutyraldehyd), jabłko (β-damascenon), ser pleśniowy (2-heptanon) i β-jonon, czyli zapach kwiatowy (fiołki na przykład).

Kierujący tym badanie dr Jeremy Mc Rae mówi: - Zakoczyła nas liczba zapachów powiązana z genami. Jeżeli to się potwierdzi w dodatkowych badaniach, będziemy mogli stwierdzić, iż każdy z nas ma wyjątkowy dla siebie węch, wrażliwy na inne zapachy.

Inne informacje także zainteresowały uczonych: nie ma różnic genetycznych między ludzkimi populacjami. To znaczy, niezależnie od tego, czy jesteśmy Europejczykami, Azjatami czy Afrykanami, w równym stopniu jesteśmy w stanie doceniać – albo odrzucać – zapach sera pleśniowego czy jabłka.

Geny, które o tym decydują, to receptory węchowe w nosie, do których przyczepiają się molekuły zapachowe. Receptor następnie wysyła do mózgu wiadomość nerwową dotyczącą natury danego zapachu.

W przypadku β-jononu, badaczom udało się zlokalizować bardzo precyzyjnie mutację genetyczną związaną z wrażliwością na ten zapach: niektóre osoby postrzegają zapach fiołków jako piekący i kwaśny.