Przed czym mogą ochronić szczepienia?

Szczepienia chronią nie tylko poszczególnych zaszczepionych. Jeżeli są prowadzone masowo, mają też wpływ na odporność populacyjną. Dzięki upowszechnieniu szczepień ograniczono występowanie wielu groźnych chorób na całym świecie, wyeliminowano ospę prawdziwą. Szczepienia chronią też przed groźnymi, nierzadko śmiertelnymi powikłaniami danych chorób.

Odra

Odra jest jedną z najbardziej zaraźliwych chorób wirusowych. Zwykle przebiega dość łagodnie, ale nie zawsze. Najcięższe powikłania, występujące najczęściej u dzieci poniżej     5. roku życia i dorosłych powyżej 20.r.ż, to ślepota, zapalenie mózgu, ostra biegunka, zapalenie uszu i ostre zapalenie układu oddechowego, w tym zapalenie płuc, które jest najczęstszą przyczyną śmierci w wyniku zakażenia wirusem odry.

Zapalenie mózgu występuję w 1 na 1000 przypadków, zapalenie ucha środkowego w 5-15 proc. przypadków, a zapalenie płuc w 5-10 proc.

Rzadkim, śmiertelnym powikłaniem odry jest podostre stwardniające zapalenie mózgu (SSPE), którego objawy ujawniają się po kilku – kilkunastu latach od zachorowania na odrę.

Krztusiec

Krztusiec jest ostrą chorobą bakteryjną dróg oddechowych, na którą chorują nie tylko dzieci. U dzieci poniżej 6. miesiąca życia głównym objawem zakażenia bakterią krztuśca może być bezdech, sinica, a nawet utrata przytomności z powodu braku tlenu. Bez podjęcia skutecznego leczenia może dojść do trwałych powikłań, a nawet do zgonu.

U chorych dzieci mogą również wystąpić inne powikłania, np.: ropne zapalenie płuc, zapalenie ucha środkowego, trwałe uszkodzenie mózgu, związane z niedotlenieniem i działaniem toksyny krzuścowej, utrata wagi ciała. Szczepienia przeciwko krztuścowi należą do szczepień obowiązkowych dla dzieci, jednak   ani pełen schemat szczepienia, ani przechorowanie nie zabezpiecza na całe życie. Odporność wygasa po 6-12 latach. Dlatego zaleca się podawanie dawek przypominających 14 lub 19 - latkom oraz wszystkim dorosłym, zwykle co 10 lat.

WZW B

U dzieci WZW B przebiega zwykle bezobjawowo z tendencją do przechodzenia w postać przewlekłą, odwrotnie niż u osób w podeszłym wieku, wśród których wskaźnik umieralności z powodu ostrej postaci może sięgać 2 proc. Przewlekłe zapalenie wątroby (dotyczące        >30 proc. dzieci i <5 proc. dorosłych) niesie ze sobą wysokie ryzyko marskości wątroby           (25 proc.) lub raka (5 proc.). Ponadto chorzy na WZW B stanowią rezerwuar wirusa. Nosicielstwo wirusa zwykle utrzymuje się przez całe życie. Szacuje się, iż na świecie jest ponad 300 mln nosicieli wirusa.

Tężec

Najwięcej przypadków tężca u ludzi występuje na skutek skażenia rany glebą lub kurzem. Na skutek działania toksyn produkowanych przez bakterie w ranie pojawiają się objawy niespecyficzne (gorączka, osłabienie) oraz zaburzenia w funkcjonowaniu mięśni. Potem nasilają się uogólnione skurcze mięśni, często doprowadzające do zgonu z powodu niedotlenienia, jak również uszkodzenia serca lub płuc toksyną tężcową. Charakterystycznym objawem tężca jest szczękościsk. Choroba może mieć przebieg lekki bądź też ciężki, charakteryzujący się wystąpieniem uogólnionych prężeń, zaburzeń połykania, duszności, obfitymi potami, bezdechem, sinicą i utratą przytomności.

Zobacz również:

Śmiertelność w przypadku tej choroby jest wysoka, może dochodzić nawet do 50 proc.
i zależy od nasilenia i rodzajów objawów klinicznych, wieku chorego i czasu oraz rodzaju wdrożonej opieki medycznej.

Ospa wietrzna

Ospa wietrzna nie zawsze przebiega łagodnie. Może przebiegać z powikłaniami, które dotykają zarówno dzieci (powikłania nie tylko występują u dzieci z osłabioną odpornością, ale w dużej mierze dotyczą dzieci zdrowych), jak i osoby starsze (szczególnie groźne mogą być dla kobiet w ciąży i płodu).

Do najczęstszych powikłań ospy wietrznej zalicza się: nadkażenia bakteryjne skóry, powikłania neurologiczne (zapalenie móżdżku, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, drgawki niezwiązane z gorączką), zapalenie płuc i odwodnienie.

Na skutek uaktywnienia się wirusów, które pozostają po przechorowaniu w zwojach nerwowych, po wielu latach mogą pojawić się objawy półpaśca.

Przed zachorowaniem na ospę wietrzną chroni szczepienie, które można podać dzieciom
i dorosłym, także po kontakcie z wirusem (profilaktyka poekspozycyjna) do 72 godzin po kontakcie z chorym. Obecnie zalecany jest dwudawkowy schemat szczepienia z optymalnym odstępem 6 tygodni pomiędzy dawkami.

Rotawirusy

Rotawirusy są odpowiedzialne za około 50 proc. ostrych biegunek u dzieci poniżej 5. r.ż Główne objawy to wodnista biegunka z obecnością śluzu, wysoka gorączka, silne wymioty mogące doprowadzić bardzo szybko do odwodnienia organizmu. Szczególnie niebezpieczne są biegunki u niemowląt i małych dzieci, powodujące szybko utratę płynów i elektrolitów w organizmie, odwodnienie, a w efekcie prowadzące do zaburzeń metabolicznych i konieczności hospitalizacji. Szacunkowo rocznie ok. 21,5 tys. dzieci <5. r.ż. jest hospitalizowanych w Polsce z powodu zakażeń rotawirusowych.

Eksperci szacują, że z powodu biegunki wywołanej rotawirusami lekarze na całym świecie udzielają rocznie ok. 15 mln porad, a prawie 527 tysięcy chorych umiera. Jedynym skutecznym zabezpieczeniem się przed zachorowaniem na rotawirusową biegunkę są szczepienia.

Wirus brodawczaka ludzkiego HPV

Narażonych na zakażenie Human Papillomavirus, wirusem brodawczaka ludzkiego jest, przynajmniej raz w życiu - wg danych WHO - aż 50-80 proc. populacji, w tym prawie 40 proc. kobiet poniżej 25 lat. Niektóre typy tego wirusa wykazują działanie rakotwórcze. Odpowiedzialny jest m.in. za powstawanie raka szyjki macicy (zakażenie jest warunkiem niezbędnym do powstania tego nowotworu).

W przeciwieństwie do wielu innych wirusów namnaża się miejscowo, w komórkach nabłonka i skóry. Najczęściej do zakażenia dochodzi drogą płciową, lecz możliwe jest też jego przenoszenie podczas bezpośredniego kontaktu skóra-skóra.

Grypa

Grypa jest niezwykle zakaźną chorobą wirusową. Wirus szerzy się drogą kropelkową, powodując cykliczne epidemie i pandemie. Wszystkie grupy wiekowe są podatne na zachorowania na grypę sezonową, jednak najwięcej hospitalizacji z powodu grypy notuje się u dzieci i osób w wieku podeszłym. Pobyty w szpitalu powodowane są ciężkim przebiegiem i powikłaniami.
Możliwe powikłania pogrypowe:

Wirusowe zapalenie płuc (wysoka śmiertelność)
Wtórne, bakteryjne zapalenie płuc (wywołane przez najczęściej: Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus, Haemophilus influenzae i β-hemolityczne streptokoki grupy A)
Zaostrzenie istniejących chorób serca i układu oddechowego
Wstrząs toksyczny (S. aureus)
Zespół Reye’a u leczonych aspiryną
Pogrypowe zapalenie mózgu
Uszkodzenie mięśnia sercowego
Zapalenie mięśni, ostre zapalenie krtani, ZUŚ, zapalenie oskrzeli, drgawki gorączkowe (głównie u dzieci)
Uszkodzenie nerek
Zgon (głównie w starszej grupie wiekowej).

Skład szczepionki jest co roku weryfikowany przez WHO na podstawie obserwacji typów i podtypów wirusa grypy w wielu rejonach świata i przygotowywany tak, aby mogła być skuteczna przeciw dominującemu aktualnie szczepowi wirusa6.

Przed czym mogą ochronić szczepienia?

Polecamy:

Komentarze do: Przed czym mogą ochronić szczepienia?