Mysz genetycznie zmodyfikowana żyje dłużej

Co odpowiada za długowieczność? Pytanie to fascynuje nie tylko naukowców. Wiemy, że prowadząc zdrowe życie, mamy szanse na jego wydłużenie. Zdaniem niektórych badaczy zdrowa dieta i sport pozwalają bez większych problemów dożyć nawet 80 lat. Jednak nie można zapominać o determinującym wpływie dziedzictwa genetycznego.

W ostatnich latach zidentyfikowano wiele genów, które ułatwiają dożycie sędziwego wieku. Jeden z nich koduje proteinę mTor (ang. mammalian target of rapamycin).

Rapamycyna, naturalny antybiotyk, jest nazywana także sirolimusem i używana jest dziś w leczeniu niektórych nowotworów oraz w zapobieganiu odrzutom przeszczepów.

Proteina mTor uczestniczy w wielu podstawowych funkcjach organizmu oraz wpływa na wzrost i długość życia komórek.

Zmniejszenie aktywności tego enzymu pozwoliło na przedłużenie życia różnych organizmów, takich jak drożdże jednokomórkowe, nicienie oraz muszka owocówka.

Badania udowodniły też, że rapamycyna przedłuża życie gryzoni.

Teraz naukowcy z amerykańskiego instytutu National Institutes of Health w artykule opublikowanym w Cell report opisują, w jaki sposób opracowali transgeniczne myszy z 4 razy mniej aktywną proteiną mTor i jaki był tego rezultat.

Krótko mówiąc, ta manipulacja pozwoliła wydłużyć życie gryzonia o 20%. Dla człowieka oznaczałoby to życie dłuższe aż o 16 lat przeciętnie.

Analiza zmutowanych myszy pozwoliła też stwierdzić, iż w ich mózgach jest mniej markerów biologicznych starzenia. W porównaniu do normalnych myszy, mutanty lepiej sobie radziły w teście równowagi i labiryntu, a to znaczy, że miały lepszy zmysł równowagi i orientacji.

Poza tym mutanty miały też większą masę mięśniową.

Średnio normalne samice myszy żyją ok. 26.5, a samce 22.9 miesiąca. Mutanty żyły odpowiednio 31.5 i 28 miesięcy.

Są to dobre wieści, ale modyfikacje mTor mają też negatywne konsekwencje. Na przykład zmutowane gryzonie są mniejsze, ich masa kostna niszczeje szybciej z wiekiem, w dodatku są bardziej podatne na infekcje.