Szukaj

Depresja w pracy

Jedna z najbardziej powszechnych chorób psychicznych jest jednocześnie najmniej zrozumianą. A jednak, wszyscy czasami doświadczamy momentów smutku albo chandry, i jest to w stu procentach normalne. Ale jeśli takie chwile są coraz bardziej intensywne, utrzymują się coraz dłużej i zaczynają przeszkadzać w wykonywaniu codziennych obowiązków domowych i zawodowych, może to oznaczać depresję.


Dodawanie odwagi, ćwiczenia fizyczne, witaminy oraz urlop wypoczynkowy, niezależnie od długości, nie mogą wyleczyć depresji. Ponieważ depresja jest prawdziwą chorobą, a nie chwilowym osłabieniem, które minie po odpoczynku.

Depresja jest bardzo powszechna

Depresja może dotknąć wszystkich, niezależnie od płci i wieku, wykształcenia, sytuacji ekonomicznej czy też statutu społecznego. Zachorowalność na depresję jest alarmująca: najczęściej dotyka ona ludzi, którzy mogą pracować, w wieku od 24 lat do 44 lat. Odpowiednia pomoc może zrobić wielką różnicę. Jak podają badania, cztery osoby na pięć może wyleczyć się z depresji. Pod warunkiem, oczywiście, że jest ona prawidłowo leczona.

Jak sobie pomóc w depresji?

Wszyscy czasami mamy kiepski humor, jesteśmy zdeprymowani, sfrustrowani, zniechęceni do życia. Ale kiedy takie uczucia się utrzymują zbyt długo, intensyfikują się, albo zaczynają szkodzić w życiu codziennym, może chodzić o depresję. Depresja może zacząć się nagle albo rozwijać się stopniowo. W oczach innych, na przykład kolegów z pracy, pracownik depresyjny może się wydawać po prostu mniej zaangażowany w obowiązki niż zazwyczaj. Oznaki depresji się zmieniają w zależności od osoby, ale jednak istnieją wspólne objawy.

Generalnie, większość depresyjnych pracowników wyjaśnia swoją nieobecność w pracy, albo problemy, jakie mają z wykonywaniem obowiązków, poprzez zmęczenie, przepracowanie, neutralną chorobę, taką jak przeziębienie, na przykład.

W rzeczywistości, w niektórych środowiskach pracowniczych, gdzie atmosfera jest zła, ludzie nieżyczliwi i gdzie panuje duch niezdrowej konkurencji, lepiej jest nie mówić o swojej depresji, dla swojego własnego dobra.
Ale jeśli twoi koledzy z pracy są również twoimi przyjaciółmi, lepiej jest otworzyć się przed nimi. Może to zdziałać cuda, jak każda rozmowa z życzliwą osobą. A w końcu, możesz również porozmawiać ze swoim przełożonym, o ile dobrze się z nim rozumiesz. W większości przypadków, jeśli jesteś w stanie mu zaufać, na pewno postara ci się pomóc, zmieniając nieco zakres twoich obowiązków albo godziny pracy w trudnym dla ciebie okresie. 

Jak rozpoznać depresję u pracownika?

W środowisku pracy, osoba dotknięta depresją, może prezentować następujące symptomy:

Zmiany w osobowości:

  • drażliwość i wrogość;
  • wycofanie albo ekstremalne poleganie na innych;
  • beznadzieja, bezsilność;
  • wolna mowa;
  • chroniczne zmęczenie;
  • nadmiar alkoholu albo narkotyków.

Zmiany w stosunku do pracy:
  • problemy z podejmowaniem decyzji;
  • mniejsza produktywność;
  • problemy z koncentracją;
  • mniejsza wiarygodność;
  • popełnianie większej ilości błędów niż zazwyczaj;
  • predyspozycje do wypadków;
  • częste spóźnienia, ciągłe branie urlopów zdrowotnych;
  • brak entuzjazmu dla pracy.
Osoba, która objawia kilka tych oznak przez kilka tygodni, powinna bezwzględnie otrzymać odpowiednią pomoc.


Skutki nieleczonej depresji


Depresja może dotknąć każdego: członka rodziny, przyjaciela, kolegę z pracy. Generalnie, ocenia się, że jeden pracownik na 20 może być dotknięty depresją. Jeżeli choroba nie jest zdiagnozowana, a następnie odpowiednio leczona, ma to wpływ na spadek produktywności oraz na liczbę branych dni urlopu zdrowotnego. Należy więc dobrze zrozumieć naturę, zasięg oraz oznaki tej upośledzającej choroby.

Osoby dotknięte depresją muszą żyć z nią i ze skutkami przez nią prowokowanymi przez 24 godziny na 24 godziny. Natomiast, w środowisku pracy, starają się maskować objawy swojej choroby, co zresztą jest zrozumiałe. Boją się nagany, zwolnienia z pracy albo stygmatyzacji. I to nie pozwala im na szukanie pomocy. W konsekwencji, osoby chore zwracają się w kierunku alkoholu albo narkotyków, ponieważ to zdaje się być najlepszym rozwiązaniem.

Na nieszczęście, jeszcze zbyt wiele ludzi wierzy, iż są w stanie sami siebie wyleczyć, dzięki prostej kontroli swoich emocji. Zdarzają więc im się tajemnicze „dni choroby”, które zaczynają irytować otoczenie - zarówno rodzinę, przyjaciół, jaki i kolegów z pracy - które nie wie o co tak naprawdę chodzi. Czasami kończy się to zwolnieniem z pracy.

Leczenie depresji


Kiedy tylko depresja zostanie zdiagnozowana, leczenie może powieść się w 80% przypadków ludzi dotkniętych. Uleczeni, mogą oni powrócić do swoich obowiązków i normalnej aktywności. Dlatego nie należy zwlekać z leczeniem depresji. W rzeczywistości, nieleczona depresja może się przeciągnąć na całe lata. W najgorszym razie może się skończyć nawet samobójstwem. Osoba chora może być tak bardzo bezsilna, że może nie być w stanie nawet wstać z łóżka. Czując się odizolowana kompletnie od swojej rodziny, przyjaciół i kolegów z pracy, niezdolna do uzyskania pomocy... Cóż, 15% ludzi dotkniętych ciężką depresją podejmuje próbę samobójczą, czasami skuteczną.

Jak uzyskać pomoc w przypadku depresji?

Jeśli więc masz wrażenie, że osoba, którą znasz, może być właśnie dręczona przez tę okropną chorobę, pierwszą rzeczą, jaką musisz zrobić, najważniejszą, to uzyskanie pomocy. Profesjonalna pomoc jest kluczowa. Osiemdziesiąt procent ludzi może wyjść z deprsji, jeśli otrzymują pomoc. Nie próbujcie więc diagnozować problemu na własną rękę. Chorobę powinien zdiagnozować lekarz.


Jeśli podejrzewasz, że jeden z twoich kolegów z pracy może cierpieć na depresję, należy w dalszym ciągu podchodzić do niego z szacunkiem. Osoba z depresją i tak ma już niskie poczucie własnej wartości, nie należy więc dokładać jej ciężaru. Zapewniaj więc go, że jego praca jest bardzo ważna dla firmy i dla jego kolegów. Zachęcaj go i praw mu szczere komplementy każdego dnia.

Jeśli chory ci ufa, spróbuj go zachęcić do uzyskania profesjonalnej pomocy, albo wspieraj go w leczeniu. Zasugeruj mu rozmowę z lekarzem, który będzie umiał go odpowiednio pokierować, w kierunku właściwej terapii, na przykład grupy wsparcia, terapii rodzinnej albo małżeńskiej, jak również przepisać odpowiednie leki, a także psychoterapię, jeżeli będzie to konieczne. Takie metody leczenia są bardzo skuteczne, ale osoba chora musi zrobić pierszy krok.

Czasami łatwiej jest zauważyć depresję u kolegi z pracy, jeżeli ta osoba jest również bliskim przyjacielem. Jeśli więc zauważysz, że twój przyjaciel stał się anormalnie smutny, nie chce się już spotykać z tobą po pracy, działa w sposób niezwyczajny, zapytaj go po prostu, jak możesz mu pomóc.

Większość z nas raczej nie ma pojęcia w jaki sposób rozpoznać depresję u przyjaciela, znajomego. W rzeczywistości, jak rozróżnić, co jest zwykłym smutkiem, a co epizodem depresyjnym? Możesz zwrócić uwagę na następujące objawy:
  • osoba depresyjna traci zainteresowanie wszystkim, co do tej pory lubiła;
  • zaczyna pić alkohol i brać narkotyki, zaczyna chodzić w niebezpieczne miejsca;
  • zaniedbuje swoje obowiązki pracownicze;
  • mówi o sobie w sposób negatywny, twierdzi, że do niczego się nie nadaje;
  • zaczyna mówić o śmierci i o tym, że wszystko byłoby lepsze bez niej.

Z kim należy się skonsultować?


Czasami osoba chora na depresję po prostu nie wie, co ma robić, ani dokąd się udać po pomoc. Jeżeli więc możesz jej coś doradzić, zrób to. Istnieje wielu specjalistów: psychoanalitycy, psychologowie, psychiatrzy. Nazwa zależy od wykształcenia lekarza.

Psycholog

Psycholog ma wyższe wykształcenie w zakresie psychologii. Uczył się na temat wielkich praw, które sterują ludzkim zachowaniem (rozwój dziecka, badania nad relacjami indywidualnymi z systemem nerwowym). Do psychologa można iść prywatnie albo państwowo.

Psychiatra

Psychiatra to lekarz, który posiada specjalizację w psychiatrii. Jedynie psychiatra może przepisywać leki, jeżeli uzna, że istnieje taka konieczność. Skierowanie do psychiatry można otrzymać od psychologa, na przykład.

Psychoanalityk

Wykształcenie psychoanalityka, w przeciwieństwie do dwóch poprzednich, nie jest akademickie. Ale musi sam spełniać trzy warunki: sam został poddany psychoanalizie, ma przeszkolenie w teorii psychoanalitycznej, a w końcu sam jest nadzorowany w swoje praktyce przez innego psychoanalityka.

Psychoterapeuta

Psychoterapia obejmuje sobą wielką liczbę różnego rodzaju praktyk. Niektórzy psychoterapeuci są kształceni w różnych szkołach: bioenergia, terapia Gestalt, etc. Ale każdy może nazwać się „psychoterapeutą”.

W każdym przypadku, jeśli chodzi o konsultacje psychoanalityczne i psychoterapeutyczne, ważne jest, aby sprawdzić referencje i kwalifikacje specjalisty.

Polecamy, również artykuł: Depresja

Komentarze do: Depresja w pracy

Ta treść nie została jeszcze skomentowana.

Dodaj pierwszy komentarz