Złamanie prącia

Do złamania prącia może dojść podczas wzwodu w trakcie stosunku seksualnego. Jest to przerwanie ciągłości osłonki białawej ciała jamistego na skutek jakiegoś urazu, uderzenia lub zgięcia prącia w czasie wzwodu. Objawia się nagłym, bardzo silnym bólem, a przy złamaniu można usłyszeć charakterystyczny trzask, przy czym wzwód natychmiast ustępuje. Trzask jest wywołany pękaniem naczyń. Następnie rozwija się krwiak, rozprzestrzeniający się na mosznę, krocze, pośladki i pachwiny i wywołujący zasinienie skóry prącia. Pojawia się obrzęk, a członek jest wyraźnie zniekształcony. Takie szkodzenie ciał jamistych może współistnieć z uszkodzeniem cewki moczowej. W Polsce pierwszy taki przypadek w roku 1838 opisał Konstanty Porcyanko.

Jednakże złamanie prącia nie jest prawdziwm złamaniem, gdyż człowiek zazwyczaj nie ma kości prącia. W zależności od stopnia urazu możemy mieć do czynienia ze złamaniem jednego lub ze złamaniem obu ciał jamistych. Z uszkodzeniem cewki moczowej wiąże się zagrożenie zatrzymania moczu. Niekiedy obserwuje się charakterystyczne zniekształcenie prącia przypominające kształtem saksofon. Błona biaława prącia otaczająca ciała jamiste, która normalnie ma grubość 2 mm, podczas wzwodu zmniejsza swoją grubość do 0,5-0,25 mm i traci swoją elastyczność. Dlatego w wyniku urazu łatwo może zostać rozerwana. Wyróżniamy złamanie prącia: proste (uszkodzeniu ulegają jedno lub dwa ciała jamiste) oraz skomplikowane (uszkodzeniu ciała jamistego towarzyszy uszkodzenie cewki moczowej).

Zobacz również: