Szukaj

Botulizm

Podziel się
Komentarze0

Clostridium botulinum to laseczka jadu kiełbasianego, beztlenowa bakteria, powodująca zatrucie pokarmowe. Jad kiełbasiany, czyli toksyna botulinowa, jest wytwarzany poza organizmem ludzkim, w zanieczyszczonych produktach spożywczych. Botulina to najsilniejsza toksyna bakteryjna. Wpływa ona układ nerwowy, uszkadzając przenoszenie bodźców w synapsie nerwowo-mięśniowej. Clostridium botulinum rozwija się w hermetycznie zamkniętych konserwach mięsnych, rybnych, jarzynowych i owocowych, w konserwach domowych, przeterminowanych lub niewłaściwie przechowywanych. Bakteria powoduje bombaż konserw i puszki z zakażonymi produktami są zazwyczaj rozdęte. Po otwarciu produkt pachnie zjełczałym tłuszczem. Gotowanie w wysokich temperaturach powoduje rozłożenie toksyny. Po zjedzeniu zakażonego produktu jad zostaje wchłonięty do ustroju z przewodu pokarmowego. Bakteria Clostridium botulinum występująca naturalnie np. w miodzie, w niezwykle rzadkich przypadkach powoduje u niemowląt ciężką chorobę, tzw. botulizm dziecięcy - rozwój choroby jest spowodowany nie skutkiem działania botuliny, ale namnażaniem się bakterii w organizmie. Nie należy więc dawać miodu dzieciom poniżej 1 roku życia. Okres inkubacji może trwać od kilku godzin do kilkunastu dni i zależy od dawki spożytej toksyny. Chory jest osłabiony, zmęczony, cierpi na zawroty głowy i suchość  w ustach. Po kilku godzinach zaczyna widzieć podwójnie i cierpi na światłowstręt, zez zbieżny, opadanie powiek, rozszerzenie źrenic. Z powodu braku śliny chory nie może połykać i mówi cicho. Z powodu upośledzenia perystaltyki jelit brzuch jest wzdęty i chory cierpi na ciężkie zaparcia oraz na zaburzenia w oddawaniu moczu. Narasta osłabienie mięśni, głównie szyjnych i oddechowych. W ciężkich przypadkach dochodzi do śmierci z powodu: niewydolności oddechowej, zachłystowego zapalenia płuc, zatrzymania akcji serca (ok 10%-20% przypadków). Śmierć jest spowodowana porażeniem ośrodka oddechowego i nagłym zatrzymaniem krążenia krwi.

Inne nazwy choroby: Zatrucie jadem kiełbasianym;
Leczenie: tylko w szpitalu, często kończące się śmiercią. Rozpoczęte powinno być jak najszybciej, natychmiast po spożyciu zakażonego pokarmu. Aby usunąć toksynę, należy sprowokować wymioty, wypłukać żołądek, zrobić lewatywę oraz podać surowicę antytoksyczną, aby zneutralizować truciznę jeszcze we krwi. Chorzy, którzy wyjdą z zatrucia jadem kiełbasianym, zdrowieją bardzo wolno, szczególnie jeśli chodzi o zaburzenia wzroku i osłabienia mięśni.


Zapobieganie: Nie należy jeść przeterminowanych, nieświeżych konserw. Wydęcie denka świadczy o zespuciu, a charakterystyczny syk w momencie otwarcia może świadczyć o zakażeniu pokarmu.

Komentarze do: Zatrucie jadem kiełbasianym

Ta treść nie została jeszcze skomentowana.

Dodaj pierwszy komentarz