Czy możemy się uzależnić od cukru?

Cukier nie jest ani narkotykiem, ani substancją toksyczną. Jest po prostu produktem pokarmowym. Zdaniem doktora Jean-Michel Lecerf, który jest szefem jednostki zajmującej się odżywianiem na Instytucie Pasteura w Lille we Francji, słodki smak nie może być asymilowany z uzależnieniem, tak jak nikotynizm albo alkoholizm, na przykład.

Produkty pokarmowe mogą działać jak substancje psychotropowe, jeśli zawierają składnik dający poczucie przyjemności: niektóre produkty pokarmowe poprawiaja nam samopoczucie, a nasze naturalne tendencje kierują nas właśnie w stronę tych produktów, które dają nam najwięcej przyjemności. Niektórzy z nas więc będą mieli tendencję do spożywania takiego a nie innego napoju bezalkoholowego, albo takiego a nie innego słodkiego produktu, właśnie po to, aby odnaleźć przyjemność.

Zdaniem doktora Jean-Michel Lecerf, nie możemy jednak mówić w takiej sytuacji o nałogu. W rzeczywistości, nałóg jest definiowany jako uzależnienie od jakiegoś produktu, któremu towarzyszą, w sytuacji odwyku, objawy fizyczne i psychiczne odstawienia. Według naszego specjalisty, nic podobnego nie zostało zaobserwowane w dziedzinie odżywiania.

Zobacz również:

Większość z nas jednak objawia wyjątkowe upodobanie do cukru. Albo, mówiąc bardziej dokładnie, upodobanie do słodkiego smaku... Wszystko zaczyna się in utero. W rzeczywistości, jeszcze przed swoim narodzeniem, płód rozwija wrażliwość na cukier. W dzieciństwie, to pożądanie słodkiego osiąga swoje szczyty, aby następnie w wieku dorosłym względnie zaniknąć. Ten pociąg bez uzależnienia jest właściwy dla człowieka!

Badania przeprowadzone na szczurze pozwalają myśleć, że mechanizmy neurobiologiczne związane z pociągiem do cukru oraz z pociągiem do narkotyków, mają być w rzeczywistości podobne. Badania także wykazały, że w niektórych warunkach gryzonie mogą rozwijać zespół odstawienia od słodkiego smaku.

Doktor David Benton (Uniwersytet Swansea, Walia), podkreśla jednak brak solidnych dowodów naukowych dotyczących uzależnienia od cukru u człowieka. Całość danych, jakie mamy do dyspozycji, mówi David Benton, pokazuje, że cukier nie wywołuje ani uzależnienia, ani zaburzeń pokarmowych.

Przypomnijmy raczej, że jeśli chodzi o cukier, umiarkowanie jest wymagane. Cukier to bowiem bardzo cenny produkt pokarmowy, zarówno dla mózgu, jak i dla mięśni. A jednak, jego nadmierna spożycie, albo spożycie bezładne, nieregularne, może prowadzić do otyłości, albo do zaburzeń metabolizmu. Jest więc bardzo ważne orientowanie się na temat zawartości cukrów prostych w gotowych produktach pokarmowych. Poświęćcie więc trochę czasu i przeczytajcie informacje na etykietkach. I przyzwczajcie się także do zapamiętywania produktów najbogatszych w cukry złożone (to znaczy skrobię), oraz w cukry proste.