Cukrzyca - grupy ryzyka

Do wykonania badań powinny nas skłonić nie tylko objawy mogące świadczyć o rozwijającej się chorobie. Poziom cukru we krwi należy badać również wówczas, gdy występuje jeden z tzw. czynników ryzyka. Są to geny, wiek, płeć, otyłość i nadwaga, siedzący tryb życia, nadciśnienie tetnicze, schorzenia trzustki i wątroby. U takich osób z podwyższonym ryzykiem rozwoju cukrzycy badanie poziomu cukru należy wykonać co najmniej raz w roku niezależnie od wieku.

• geny – na cukrzycę chorują częściej osoby, które są blisko spokrewnione z cierpiącymi na to schorzenie
• wiek – im osoba starsza, tym ryzyko zachorowania jest większe. Dlatego po 45. roku życia przynajmniej raz na 3 lata powinno się badać poziom cukru
• kobiety, które urodziły kilkoro dzieci lub rodziły dzieci z wagą powyżej 4,0 kg oraz kobiety, u których w czasie ciąży rozpoznano tzw. cukrzycę ciężarnych.
• Osoby, u których stwierdzono kiedyś podwyższony poziom cukru, ale niewystarczający jeszcze do rozpoznania cukrzycy (tzw. stan przedcukrzycowy).

• otyłość i nadwaga – prawie 80% chorych na cukrzycę ma nadwagę
• siedzący tryb życia
• nadciśnienie tętnicze (często rezultat niezdrowego stylu życia)
• podwyższony poziom trójglicerydów, niski – dobrego cholesterolu (rezultat złej diety)
• choroba niedokrwienna serca oraz miażdżyca naczyń kończyn dolnych (często skutek palenia). Nie tylko czynne, ale też bierne palenie może podnosić ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 u młodych, dorosłych osób - wykazały badania naukowców z USA. Badali oni prawie 5 tysięcy mężczyzn i kobiet przez 15 lat. Okazało się, że ryzyko nietolerancji glukozy wystąpiło u 22 % palaczy, u 17 % biernych palaczy, a tylko u 12 % niepalących
• schorzenia trzustki i wątroby (częste nadużywanie alkoholu)
• kobiety z tzw. zespołem policystycznych jajników.