Nowe odkrycie dowodzi skuteczności ponownej biopsji embrionu u kobiet decydujących się na dziecko w dojrzałym wieku

Badania dowodzą, że powszechna metoda badań kontrolnych embrionu stosowana w zapłodnieniu in vitro (IVF) jest dobrym wskaźnikiem skuteczności transplantacji zarodka w przypadku młodych kobiet, ale niekoniecznie u tych starszych. Obecnie, niektóre z laboratoriów zajmujących się IVF, badają blastocysty pod kątem nieprawidłowości w chromosomie. Testy wykorzystują wyniki biopsji komórek trofektodermy (TE), czyli tych, które później stają się łożyskiem i pępowiną, oraz późniejsze porównanie z mikromacierzą DNA.

Jednak ludzkie embriony są podatne na zmiany w DNA i chodzi tu nie tylko o komórki TE, ale także o łożyskowe i o zarodkowe (ICM), które rozwijają się w zarodek.

Aby sprawdzić, jak wyglądają chromosomy w ludzkiej blastocyście, naukowcy pod kierownictwem doktora Wei-Hua Wang pobrali materiał badawczy od 244 kobiet po IVF.

Wyniki pokazały, że w 56,6% przypadków wystąpiła nieprawidłowa liczba chromosomów. W porównaniu z poprzednimi rezultatami wynika, że częściej dotyczy to pacjentek mających 38 i więcej lat (56,4%) niż tych poniżej 37 roku życia (43,9%). Dodatkowo, ledwie 18% zarodków u kobiet mających więcej niż 41 lat miało właściwą liczbę chromosomów i było gotowych do transplantacji.

Kiedy blastocysty przeszły pozytywną weryfikację i zostały wszczepione, wskaźnik ciąż (średnio 70,2%) nie był zależny od wieku kobiety.

Grupa naukowców, oprócz tych testów, wykonała jeszcze inny, w którym przeprowadzono ponowną biopsję blastocyst z nieprawidłowościami, i porównali komórki TE i ICM z tego samego embrionu stosując dwie różne platformy badawcze.

Spośród 13, u dziewięciu wykryto nieprawidłowości, a cztery były gotowe do wszczepienia.

Zdaniem badaczy, powszechnie stosowana biopsja komórek TE nie jest w stanie dowieść wszystkich wad u embrionów. Nie zmienia to jednak faktu, że kobiety starające się o dziecko w późniejszym wieku powinny rozważyć możliwość wykonania tej procedury po raz drugi.