Choroba glutenowa
Jest chorobą związaną z wrodzoną, dziedzicznie przekazywaną nietolerancją glutenu, tj. białka zawartego w ziarnach pszenicy, jęczmienia, żyta i owsa.
Inne nazwy choroby: Celiakia;
Najczęściej zaczynają się w niemowlęctwie, po wprowadzeniu do diety glutenu (chleb, grysik, ciasta). Objawy klasycznej celiakii są tym burzliwsze, im młodsze jest dziecko Ujawnienie się choroby u osób dorosłych poprzedzone jest często chorobą zakaźną (przewodu pokarmowego lub narządu oddechowego), jakimś zabiegiem operacyjnym lub niekiedy ciążą.
W przebiegu choroby okresy zaostrzeń mogą przeplatać się z długimi okresami bez dolegliwości. Ujawnienie następuje najczęściej między szóstym a dwunastym miesiącem życia, to znaczy w okresie, gdy do pożywienia niemowlęcia dołączone zostają produkty pochodzenia zbożowego. W wywiadach u znacznej części osób chorujących można ustalić przebycie już w dzieciństwie przewlekłych bakteryjnych biegunek z towarzyszącymi im niedoborem masy ciała i niedokrwistością.
Zobacz również:
Dolegliwości
Dzieci: Chore dzieci nie rozwijają się prawidłowo, są blade, cierpią na wzdęcia, oddają duże objętościowo, zabarwione żółtawo, cuchnące stolce. Stwierdza się wzdęcie brzucha, ponadto może wystąpić niedokrwistość. Dłuższy czas trwania choroby prowadzi do zahamowania wzrostu.
Dorośli: Występuje niedokrwistość, spadek wagi, bóle kości, mrowienia w kończynach, obrzęki i zmiany skórne. Życie codzienne utrudniają bolesne, cuchnące biegunki i widoczne obrzęki ciała. Charakterystyczne dla choroby jest występowanie tłuszczu w stolcu.
Przyczyny
Przyczyną choroby jest nadwrażliwość na białko o nazwie gluten, zawarte w ziarnie pszenicy i żyta oraz w mniejszych ilościach w ziarnie jęczmienia, owsa i orkiszu. Dochodzi do zwiększenia się liczby pewnej odmiany białych ciałek krwi, które uszkadzają błonę śluzową jelita cienkiego W konsekwencji dochodzi do zmian zanikowych jelita, które wówczas nie jest w stanie prawidłowo wchłaniać składników odżywczych.
Ryzyko zachorowania
Choroba glutenowa może występować rodzinnie. Ponadto częstość zachorowań jest zwiększona w niektórych krajach. W Polsce chorobę tę rozpoznaje się u jednego dziecka na trzy do pięciu tysięcy.
Częściej od postaci klasycznej występuje tzw. postać utajona celiakii, późno ujawniająca się. Stwierdzana jest głównie u młodzieży i osób dorosłych.
Leczenie: dieta bezglutenowa stosowana przez całe życie.
Komentarze do: Celiakia