Problem zaburzeń wzroku przedstawia się podobnie w Afryce i w Azji

W rozwijających się regionach świata większość ludzi w wieku powyżej 50 lat ma zaburzenia widzenia bliskiego, a 9 na 10 takich osób nie ma dostępu do okularów korygujących. Takie są wyniki badania wzroku, obejmującego prawie 15.000 uczestników z 7 wiejskich i miejskich społeczności w Azji, Afryce i Ameryce Północnej.

Wspierane przez Światową Organizację Zdrowia oraz Narodowy Instytut Wzroku badania ujawniają, że więcej niż połowa ludności w wielu biednych obszarach wiejskich i miejskich będzie miała poważnie osłabioną ostrość widzenia bliskiego zanim osiągnie 70 lat.

Wyniki przedstawione przez doktora Mingguang He i jego kolegów w American Journal of Ophthalmology oferują pierwsze, statystycznie przekonujące spojrzenie na powszechność zaburzeń wzroku u osób dorosłych w dużej części świata, podkreśla Rohit Varma, współautor badań i profesor nadzwyczajny okulistyki w Doheny Eye Institute na Uniwersytecie Południowej Kaliforni w Los Angeles.

Przed badaniami nie mieliśmy pojęcia, jak duże było obciążenie zaburzeniami i czy przebieg choroby był jednakowy w różnych regionach i wśród różnych grup etnicznych, powiedział Dr Varma.

Doktor jest profesorem okulistyki i zastępcą dyrektora Zhongshan Ophthalmic Center w Guangzhou (Kanton), w Chinach. Badania prowadził z Amza Abdou z Ministerstwa Zdrowia Publicznego w Nigerze, Kovin S. Naidoo z regionu Durban w Afryce Południowej; Yuddha D. Sapkota, z Katmandu, Nepal, Thulasiraj z Madurai, Indie; Rohit Varma z Los Angeles, California; Jialiang Zhao z Pekinu, Chiny i Leon B. Ellwein, wówczas zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Wzroku z Bethesda, Maryland.

Łącznie 14,805 osób w wieku 35 lat lub starszych ukończyło ankietę i przeszło standardowy test ostrości widzenia na odległość 40 cm za pomocą tablicy logMAR. (W Dosso [Niger], ostrość wzroku była mierzona na zewnątrz w pełnym słońcu z powodu niepewnego zasilania elektrycznego). Ostrość wzroku była oceniana na podstawie odczytania linii z najmniejszymi czcionkami przy popełnieniu najwyżej jednego błędu.

Uczestnicy zostali wybrani losowo ze społeczności odzwierciedlających kulturę miejską i wiejską. Były to: na wpół wiejski okręg Shunyi na północnym-wschodzie Chin, niedaleko Pekinu, miejski okręg Yuexiu na południowym-wschodzie Chin, Kaski - wiejski okręg w Nepalu, dwie w większości wiejskie społeczności w Madurai, w południowo-środkowych

Indiach oraz Dosso, kompleks wiosek i osad w subsaharyjskim afrykańskim kraju Niger.

Pozostali uczestnicy pochodzili z Latino Eye Study w Los Angeles. Mieszkali oni w La Puente, gdzie zarobki są na słabym lub umiarkowanym poziomie.

Kobiety stanowiły około 60% wszystkich badanych. Średnia wieku wynosiła 53,3 lat (+ / - 12.6 lat). Prawie jedna trzecia nie miała formalnego wykształcenia, a 15,9% miało średnie wykształcenie. Odsetek absolwentów uczelni wahał się od 3,6% do 5,4%.

Częstość występowania zaburzeń widzenia

Badanie wykazało, że 60% lub więcej uczestników badania miało co najmniej łagodne zaburzenia wzroku. Prawdopodobieństwo wzrastało wraz z wiekiem i dotyczyło już 90% badanych w wieku powyżej 70 lat.

Różnice wieku, w którym następowały zaburzenia, były znaczące dla 7 obszarów, zaznaczył dr Warna.

Zaburzenia widzenia w Dosso i w mniejszym stopniu w Guangzhou pojawiały się później niż w pozostałych miejscach, a w Madurai i Durbanie wcześniej. Różnica wynosi aż 50% wśród badanych pomiędzy 35 a 39 rokiem życia. W innych regionach na ogół było to mniej niż 10% dla tej grupy wiekowej. Osoby starsze i kobiety miały zaburzenia częściej niż osoby młodsze.

W przeszłości sądzono, że ludzie, którzy byli bardziej wykształceni mogą wcześniej mieć problemy ze wzrokiem [niż ludzie z mniejszym wykształceniem], ale badania tego nie potwierdziły, powiedział Dr Varma.

Demograficzne i środowiskowe czynniki wydają się mieć większe znaczenie dla prawdopodobieństwa kłopotów ze wzrokiem niż genetyczne, stwierdził dr He.

Gdy czynniki dodatkowe, takie jak wiek, płeć i wykształcenia były uwzględnione i okręg Shunyi był wykorzystany jako punkt odniesienia, wyższe poziomy zaburzeń w Madurai (iloraz szans [OR]: 5,05 [4,03 - 6,34 ], p <0,001) i Durbanie (OR: 5,79 [4,5 - 0,44], p <0,001) stały się istotne statystycznie. Niższy poziom zaburzeń w Dosso był również istotny statystycznie.

Profesor okulistyki klinicznej na Uniwersytecie Południowej Kalifornii, James J. Salz powiedział: Choć to ważne dla globalnej polityki zdrowotnej, to jednak podobieństwa stwierdzone przez badania nie są czymś szczególnym w porównaniu do innych rejonów świata.

Badania potwierdziły po prostu, że starsi ludzie potrzebują okularów do czytania, powiedział w wywiadzie. Objawy dalekowzroczności są częstsze, gdy się starzejemy. Nie ma znaczenia, czy jesteś w Afryce, czy w Los Angeles.

Stosowanie okularów korekcyjnych było rzadkością we wszystkich regionach, z wyjątkiem miasta Guangzhou w Chinach i Los Angeles. Naukowcy stwierdzili, że około 60% uczestników, którzy potrzebowali korekcji wzroku w tych dwóch rejonach, już nosiło okulary. W wiejskich rejonach w Chin, Nepalu, Indii i Afryki mniej niż 5% potrzebujących korekty, nosiło okulary.

Dr He i jego koledzy stwierdzili, że zbyt duże koszty, niewiedza ludzka na temat rutynowych usług optycznych oraz brak dostępu do profesjonalnych usług okulistycznych są barierami dla diagnostyki i leczenia. Ale sukces firm sprzedających okulary (do czytania) dla cierpiących na dalekowzroczność, w niektórych odległych regionach włączonych do badań wskazuje, że popyt na pomoc w korekcji zaburzeń wzroku istnieje nawet na obszarach wiejskich.

Proste, niedrogie rozwiązania

Dr Varma powiedział: okulary używane w tych regionach nie muszą być precyzyjnie zrobione i kosztowne. Oni po prostu powinni eksperymentować z tanimi okularami do czytania (powiększenie plus 1, plus 2 lub plus 3) dopóki nie znajdą odpowiednich.

Naukowcy zauważyli, że potrzeba dobrego bliskiego widzenia zależy od kultury. Bliskie widzenie nie jest tak potrzebne na niektórych obszarach wiejskich, gdzie społeczno-ekonomiczne skutki niewielkiej utraty wzroku są mniejsze.

Ale ten tradycyjny model zmienia się wraz ze wzrostem długości życia i stosowaniem elektroniki i komputerów, powiedział dr Varma. Jeśli chcemy, by ludzie byli produktywni, zwłaszcza teraz, gdy istnieją telefony komórkowe i laptopy, które wymagają dobrego widzenia z bliska, musimy uznać, że niemożność zobaczenia rzeczy z bliska jest prawdziwym kalectwem.