Szukaj

Pokonywanie lekoodpornych bakterii

Podziel się
Komentarze0

Nanocząsteczki, które mogą dostarczyć duże dawki antybiotyku, mogą być używane do przeciążania sił obronnych bakterii. Autorzy raportu, opublikowanego w ostatnim numerze ACS Nano, wyjaśniają, że wprowadzenie tego nowego antybiotyku było sporym wyzwaniem.



Naukowcy pracowali nad tym lekiem poprzez utworzenie nanocząsteczki, która atakuje system immunologiczny, znalezienie zarażonych miejsc i wypuszczenie antybiotyku. Główny autor badan Aleks Radovic-Moreno, twierdzi, iż przez ten sposób leczenia efekty uboczne niektórych antybiotyków nie będą aż tak dawać się we znaki, a także można będzie ochronić pożyteczne bakterie znajdujące się wewnątrz organizmu.

Nowe nanocząteczki zostały utworzone z połączenia polimeru z glikolem polietylenowym (PEG), który to dzięki swoim nietoksycznym właściwościom jest używany do dostarczania leków wewnątrz organizmu - jego "celem" byłoby dostarczanie nanocząsteczek do obiegu krwi bez wykrycia przez system immunologiczny.

Następnie naukowcy wywołali cząsteczki do konkretnej bakterii. Podczas poprzednich prób zrobienia tego, gdzie dawano im pozytywny ładunek, który przyciąga je do negatywnych ładunków bakterii, wynik był negatywny, a w dodatku system immunologiczny wykazywał
skłonności do usuwania z organizmu pozytywnie naładowanych nanocząsteczek.

Zespół postanowił ominąć tę przeszkodę poprzez zaprojektowanie antybiotyku przewodzącego nanocząstki, który może zmienić swój ładunek w zależności od otoczenia, danego przypadku. Podczas cyrkulacji w krwiobiegu ładunek cząstek był wyraźnie negatywny, jednakże po spotkaniu się z infekcją stawał się pozytywny, co pozwalało im związać się z bakterią i wypuścić ładunek leku.


Zmiany ładunku są wywoływane poprzez zmiany w odczynie kwasowym otoczenia bakterii. Zainfekowane strefy są bardziej kwasowe niż zdrowe strefy, ponieważ bakterie odpowiedzialne za choroby szybko się rozmnażają i wyczerpują tlen. Niedobór tlenu, wyzwala zmiany w metabolizmie bakterii, co skłania je do generowania kwasów organicznych. System odpornościowy komórek próbuje pomóc: komórki neutrofilne zaczynają produkować kwasy przeznaczone do konsumowania bakterii.

Nanocząsteczki mają pH-czułą warstwę, zrobioną z długiego łańcucha aminokwasowej histydyny znajdującej się poniżej zewnętrznej warstwy PEG. Kiedy poziom pH spada z 7 do 6, na przykład stając się bardziej kwasowym, cząsteczki polihistydynu przyjmują protony dające molekułowi pozytywny ładunek. Następnie, po przyczepieniu się do bakterii, nanocząsteczki zaczynają uwalniać ładunek leku zamieszczony w rdzeniu cząsteczki.

Naukowcy zaprojektowali cząsteczki do dostarczania wankomycyny, która jest używana do leczenia odpornych na leki infekcji. Jednakże jest możliwość modyfikacji tych cząsteczek w celu dostarczania innych antybiotyków albo kombinacji lekarstw. Wraz z rosnącą kwasowością, wiele antybiotyków traci swą efektywność. Jednakże, zespół odkrył, że antybiotyki dostarczane przez nanocząsteczki zachowują swoją skuteczność lepiej niż tradycyjne antybiotyki. Obecna wersja nanocząsteczek "wyładowuje" ładunek leku w przeciągu góra dwóch dni.

Radovic-Moreno twierdzi: "Nie chcesz małej dawki leku, ponieważ bakteria może ozdrowieć zanim dojdzie lek. Potrzebujesz większej dawki, tak by bakterie zostały pokonane na stałe zanim się zakorzenią".

Zdaniem naukowców dalsze badania nadal są potrzebne, ale mimo wszystko uważają oni, że duże dawki dostarczane przez antybiotyk mogą pomóc obejść systemy odpornościowe bakterii.

Komentarze do: Pokonywanie lekoodpornych bakterii

Ta treść nie została jeszcze skomentowana.

Dodaj pierwszy komentarz