Obrazowanie medyczne: dawki promieniowania są zbyt wysokie we Francji

Dawki promieniowania w trakcie radiografii we Francji wzrosły o 47% w stosunku do roku 2005. Tak właśnie stwierdza raport IRSN i INVS, które pragną zmodyfikować te praktyki. Władze bezpieczeństwa nuklearnego (ASN, Autorité de sûreté nucléaire) alarmują: wzrost dawek promieniowania wysyłanego w trakcie badania obrazowania medycznego we Francji, staje się coraz bardziej niepokojący i powinien być kontrolowany.

Agencja ANS wzywa więc władze zdrowotne do mobilizacji... Czy apel ten zostanie wysłuchany?

We wspólnym raporcie z 2010 roku, instytuty francuskie IRSN oraz INVS (Instytut Nadzoru Sanitarnego, Institut de veille sanitaire) podkreślają, że dawki, które przyjmują pacjenci – w całości – wzrosły o 46% w stosunku do 2005 roku.

Wzrosły one we Francji, tak jak i w innych rozwiniętych krajach, z faktu wielkiego znaczenia obrazowania medycznego dla diagnozowania chorób, z faktu zorientowania strategii terapeutycznej, a także z faktu obserwowania skuteczności leczenia, precyzuje raport.

Szef jednostki medycyny nuklearnej szpitala Pitié-Salpêtrière we Francji, profesor André Aurengo wyjaśnia, iż nie stawiałby w ten sposób całej sprawy. Podkreśla on, iż pojęcie dawki kolektywnej, aby ocenić wpływ tej czy innej techniki, jest totalnie niewłaściwe.

Natomiast, to, co mnie by niepokoiło, mówi profesor André Aurengo, to fakt, iż wzrasta liczba nieusprawiedliwionych badań.

Skanografia i radiogradia: za dużo promieniowania

Czy tak jest w tym przypadku? Autorzy raportu IRSN/InVS sygnalizują również, że średnia dawka na mieszkańca – z faktu badania lekarskiego – wzrosła ((1,3 mSv na rok). Precyzyjnie, o 57% między rokiem 2002 a 2007.

Wzrost ten poprowadził francuskie władze bezpieczeństwa nuklearnego do zapytywania się na temat prawdziwego zastosowania zasady usprawiedliwionego stosowania badania skanograficznego i radiograficznego interwencyjnego, wyjaśniają przedstawiciele ASN.

Dlatego też, francuskie władze bezpieczeństwa nuklearnego chcą jeszcze bardziej niż kiedykolwiek ulepszyć ochronę przez promieniowaniem w dziedzinie medycznej oraz kontrolowanie wzrostu dawek.

Jak to zrobić? Głównie, rozwijając techniki alternatywne, a w pierwszym rzędzie obrazowanie rezonansem magnetycznym.

Profesor Aurengo przytakuje. Z pewnością, mogą faktycznie istnieć możliwości zastąpienia takich badań, pod warunkiem, iż aparatura, o której mowa, jest do dyspozycji. Ale, opóźnienie Francji w tej domenie jest równie notoryczne co niepokojące.

Profesor dorzuca jednakże, że wszystkie te techniki nie są idealnie sobie równe. Na przykład, rezonans magnetyczny i skaner nie dają tych samych informacji. Niemożliwe jest, na przykład, badanie pacjentów chorujących na kości drogą rezonansu magnetycznego...