Mózg niemowlęcia: sekret wiodący ku mądrzejszemu komputerowi?

Naukowcy zastanawiają się, w jaki sposób można by zamknąć w pigułce niemowlęcy mózg (a także całą wyobraźnię i szerokie pole możliwości, które się z nim wiążą), aby posłużyć się nim, żeby stworzyć znacznie sprytniejsze komputery niż teraz mamy do dyspozycji. Niemowlęta to wspaniałe uczące się maszyny, mówi pani Alison Gopnik, psycholog rozwojowa z uniwersytetu kalifornijskiego University of California w Berkeley, w Stanach Zjednoczonych.

Wyobraźmy sobie komputer, który może uczyć się tak szybko, jak niemowlęta, mówi autorka książek "The Scientist in the Crib" i "The Philosophical Baby".

Naukowcy tacy jak pani Alison Gopnik wiedzą, że zdrowy mózg noworodka ma jakieś 100 000 000 000 neuronów. Kiedy niemowlę dojrzewa, mózg wytwarza szeroką sieć synaps albo połączeń – około 15 000 do 2 – 3 roku życia.

Połączenia te pozwalają na uczenie się mowy oraz społecznych umiejętności (jak przeżyć w środowisku, na przykład). Dorośli ludzie z kolei mają większe tendencje do skupiania się na celu w zasięgu ręki, i raczej rzadko puszczają wodze wyobraźni.

A teraz, jak stwierdzają naukowcy, takie połącznie mózgu dorosłego skoncentrowanego na celu i mózgu niemowlęcia otwartego na nowości, może być idealne, aby nauczyć komputer nowych sztuczek.

Potrzebujemy zarówno marzycielstwa, jak i twardego stąpania po ziemi, mówi pani Alison Gopnik.

Badaczka ta ze swomi kolegami badają kroki poznawcze, którymi posługują się niemowlęta, aby rozwiązać różne problemy, a następnie obracają je w modele obliczeniowe. Polega to na przeprowadzaniu przeróżnych eksperymentów przy użyciu lizaków, zabawek, muzyki.

Dzięki temu, naukowcom już teraz udało się stwierdzić, że niemowlęta oraz przedszkolaki są w stanie testować hipotezy, oceniać statystyczne szanse, a także wyciągać wnioski na podstawie starych i nowych dowodów. Takie zdolności mogłyby sprawić, że komputer nie tylko będzie sprytniejszy, ale również bardziej zdolny do adaptacji i ... bardziej ludzki. 

Małe dzieci są w stanie rozwiazywać problemy, które w dalszym ciągu są wyzwaniem dla komputerów, takie jak uczenie się języków oraz wyobrażanie sobie związków przyczynowo – skutkowych, mówi doktor Tom Griffiths, dyrektor laboratorium naukowego UC Berkeley's Computational Cognitive Science Lab. Mamy nadzieję więc, że zrobimy komputery nieco sprytniejsze, upodabniając je nieco do dzieci.

Na przykład, w jednym z eksperymentów, uczące się mówić niemowlęta widziały dwa słoiki, z których jeden miał więcej różowych lizaków niż czarnych, a w drugim – odwrotnie. Następnie, naukowcy zasłonili jeden lizak w każdym słoiku, aby ukryć jego kolor, a następnie usunęli i umieścili ten lizak w zasłoniętym pojemniku obok słoika. Niemowlęta następnie mogły wybrać lizak, a wtedy wybierały one pojemniki najbliższy słoikowi z większą ilością różowych lizaków.

Uważamy, że niemowlęta robią obliczenia na temat strony, w którą mają się udać, aby dostać lizak, na który mają ochotę, mówi jeden z autorów badania, Fei Xu, psycholog z University of California w Berkeley.

Badacze przypuszczają, że komputery nowej generacji mogłyby bardziej inteligentnie wchodzić w interakcje z ludźmi, a to pozwoliłoby stworzyć lepsze programy komputerowe, a nawet roboty odbierające telefony, między innymi, snują przypuszczenia badacze.

Wiosną 2012 roku, pani Alison Gopnik, Tom Griffiths oraz inni psychologowie z University of California planują uruchomić multidyscyplinarne centrum na kampusie instytutu Institute of Human Development, aby prowadzić kolejne badania w tej jakże interesującej dziedzinie.