Wigilia u teściów czy u rodziców?
Święta to czas, kiedy spotykamy się z rodziną, podtrzymujemy tradycje, nawet jeżeli z tymi tradycjami nie do końca się zgadzamy. Gdzie jest magiczna granica między kompromisem, a zrezygnowaniem z siebie? Ile w Świętach jest manipulacji i emocjonalnego szantażu, a ile życzliwości? Rozmawiamy z Małgorzatą Krawczak, coach relacji, trenerką rozwoju.
Beata Mąkolska, Wellnessday.eu: Odwieczny problem młodych małżeństw: wigilia u teściów czy u nas? Jak rozwiązać te dylematy, gdy każde ciągnie do swojego, albo rodzice są w pewnien sposób „niereformowalni” w zakresie zmian? Warto chodzić na kompromisy?
Małgorzata Krawczak: Kompromisy świąteczne – historia stara jak świat. W tym czasie kompromisy są przykryte płaszczem uprzejmości i uległości. Nie jest to ani mądre, ani zdrowe. Dla młodych pomysł spędzenia Świąt tylko we dwoje, na egzotycznych wakacjach może być pociągający, a dla ich rodziców – może być całkowicie nie do zaakceptowania. Z kolei gdy młode małżeństwo spędza święta osobno – bo każde chce ze swoimi rodzicami, to nawet jeżeli będzie to ich szczery, wolny wybór – dla ich rodziców może oznaczać kryzys małżeństwa! Najgorzej, gdy nie możemy się dogadać między sobą – być może wtedy warto zacząć robić własne zwyczaje, własne tradycje typu: Wigilia u nas, zapraszamy rodziców, kto przyjdzie świetnie, kto nie – trudno.
BM: Już widzę te okrzyki czytelniczek: „Ale jak to? To nie możliwe” albo „Wszyscy się obrażą”.Małgorzata Krawczak: Wiele par decyduje się dlatego na bycie na dwóch Wigiliach, bądź na spędzanie Wigilii jeden rok u jednych rodziców, drugi rok – u teściów. Dopóki zgadzamy się z tym obydwoje i realizujemy nasze założenia, może to być całkiem dobry układ.
BM: Znam taką parę – święta u jego rodziców, to tydzień z jego całą rodziną, kolejny rok i święta u jej rodziców – w pierwszy dzień świąt mąż każe się pakować i para jedzie do jego rodziny.
Małgorzata Krawczak: Jeżeli jedna ze stron ulegnie, nie wywiązuje się z zasad ustalonych, osoba która ulega, staje się słabszym ogniwem związku, rodzą się niedomówienia, wkrada się dysproporcja, tracimy szacunek. Prędzej czy później osłabi to związek. Jeżeli wyznaczamy zasady – trzymajmy się ich. Święta nie są po to by je spędzać w samochodzie – dlatego wszelkie wizyty warto zaplanować wcześniej i... nie zmieniać harmonogramu.
Zobacz również:
BM: A co jeżeli spotykamy się z oporem w stylu: „To być może moje ostatnie święta..” - czyli szantaż emocjonalny w wykonaniu starszyzny rodzinnej?
Małgorzata Krawczak: Święta niestety są tym okresem, kiedy te spotkania rodzinne, teoretycznie oparte o miłość i zrozumienie, są przepełnione manipulacją i szantażem emocjonalnym. To sytuacja bardzo niezdrowa. W takim przypadku jak mówisz, możemy jedynie uzmysłowić, że nie wiemy czy to są ostatnie święta czy nie – nikt z nas tego nie wie. Podeszły wiek nie oznacza jeszcze, że jutro nie będzie dziadków na tym świecie. Prawdopodobnie spotkamy się z oporem, obrażaniem się, wyrzutami... Pamiętajmy, że chociaż oczywiście starszym ludziom należy się szacunek, to NAM TEŻ należy się szacunek. Dlatego nawet osobom w podeszłym wieku należy odpowiadać asertywnie i nie ulegać szantażom emocjonalnym.
BM: Cały rok rozmawiamy niewiele, albo wcale, potem siadamy przy świątecznym stole i... właśnie – o czym tutaj rozmawiać?
Małgorzata Krawczak: Ja bym sobie życzyłam, abyśmy rozmawiali o nas, o ludziach , o uczuciach, wartościach...
BM: Dorośli najczęściej narzekają na politykę, albo sprowadzają rozmowy do opowiadania o pracy. To bezpieczne tereny, w których można sobie narzekać bez końca. Nie chcemy takich Świąt! Jakie inspirujące pytanie byś poleciła dorosłym?
Małgorzata Krawczak: Unikajmy tematów porównujących do siebie nawzajem, to nie czas aby ktoś miał się czuć gorszy. Także rozmawiajmy o wartościach, o tym jak się odnaleźć jako dobra matka, czy jako dobry ojciec.
BM: To też trudne pytania. Nie odpowiemy na nie szybko, wymagają przemyśleń.
Małgorzata Krawczak: I o to chodzi! Nie podawajmy recept, wejdźmy w temat głębiej, zapytajmy siebie za co się kochamy, jak tą miłość przekazujemy bliskim. Bezpiecznym terenem do rozmów są też wspomnienia – to taki neutralny grunt nie budzący najczęściej kontrowersji. Opowiadajmy o swojej młodości, dzieciństwie, pokazujmy młodemu pokoleniu, dzieciom, że każdy etap w życiu ma swoje problemy i wszystko można przejść. „Tradycyjne” tematy przy świątecznym stole, czyli polityka wymieszana z wszystkimi niedoskonałościami systemów, urzędów i tych rządzących, to tematy łatwe, bardzo emocjonalne, ogólnie dostępne i każdy chciałby wypaść w takiej dyskusji jako ekspert i autorytet. Niestety, kończy się to inaczej, ponieważ nie są to tematy nasze, tylko nam narzucone. Stajemy się ich uczestnikami, bo zamiast układać sobie życie, wciskamy się „pomiędzy” i swoją nieudolność zawsze możemy wytłumaczyć postępowaniem innych. Życie każdego z nas jest takie, jakie postanowimy, aby było. Jeżeli postanowię, że chcę innego życia, szybko okazuje się, że mogę, pod warunkiem, że biorę pełną odpowiedzialność za swoje działania. I ten warunek dla większości jest nie do zaakceptowania. A szkoda…
Rozmawiała: Beata Mąkolska
Cały wywiad dostępny na Wellnessday.eu
****
Ekspert: Małgorzata Krawczak - certyfikowany coach, trener rozwoju emocjonalnego i motywacyjnego. Prowadzi warsztaty z zakresu relacji, asertywności, temperamentu i coaching indywidualny. (naturasukcesu.pl)
Komentarze do: Wigilia u teściów czy u rodziców?