Szukaj

Gdy dziecko nie kontroluje oddawania moczu

Podziel się
Komentarze0

Moczenie u dzieci jest powszechnie znanym problemem. Co więcej, w pewnym wieku jest zupełnie normalne, bowiem dziecko potrzebuje czasu, by nauczyć się kontrolować pęcherz. Jeśli jednak trwa to zbyt długo, możemy mieć do czynienia z enurezją.

Gdy dziecko nie kontroluje oddawania moczu

Enurezja, czyli mimowolne oddawanie moczu, jest chorobą, która dotyka przede wszystkim dzieci. Należy jednak pamiętać, że moczenie nie zawsze oznacza chorobę. Dziecko zaczyna uczyć się kontroli nad oddawaniem moczu w wieku ok. 2 lat. O zjawisku chorobowym możemy mówić, gdy moczenie występuje u dziecka powyżej 5 roku życia, trwa dłużej niż trzy miesiące i pojawia się w ciągu miesiąca przynajmniej dwukrotnie. Ponadto moczenie nie może być spowodowane zmianami organicznymi w organizmie czy inną chorobą.

Występują dwa typy enurezji:

  • Enurezja pierwotna – przerwa między jednym a drugim moczeniem nie była dłuższa niż 6 miesięcy.
  • Enurezja wtórna – przerwa między jednym a drugim moczeniem przekroczyła pół roku.

Przyczyny mimowolnego oddawania moczu mogą być bardzo różne. W przypadku enurezji pierwotnej nietrzymanie moczu może być wywołane opóźnieniem rozwoju pewnych elementów w organizmie, które są odpowiedzialne za tę funkcję. Zaburzona może być na przykład zależność między kontrolą pęcherza a głębokością snu. Ten typ enurezji bywa niekiedy spowodowany także przez urazy psychiczne. Zdarza się to, kiedy rodzice zbyt szybko wymagają od dziecka samokontroli w oddawaniu moczu, zaburzając tym samym naturalne procesy.


Jeśli chodzi o enurezję wtórną, ma ona przede wszystkim podłoże psychiczne. Moczenie się może być tutaj sygnałem, że dzieje się coś niedobrego. Przyczyną tego typu enurezji mogą być nieoczekiwane zmiany w życiu dziecka, np. narodziny rodzeństwa czy przeprowadzka.


Ze względu na czas występowania objawów mimowolne moczenie możemy podzielić na trzy typy: moczenie dzienne, moczenie nocne oraz moczenie występujące zarówno w nocy, jak i w ciągu dnia.

Enurezji mogą towarzyszyć również inne dolegliwości, np. problemy z budzeniem się, krzykliwość, nietrzymanie stolca.

Aby znaleźć przyczyny niekontrolowanego moczenia, należy wybrać się do lekarza. Tylko po wyczerpującym wywiadzie i zbadaniu dziecka będzie można postawić właściwą diagnozę i zlecić odpowiednie leczenie. Zdarzają się jednak przypadki, że enurezja z wiekiem po prostu ustępuje. Podczas gdy wśród pięciolatków odsetek zachorowań wynosi 15%, u siedmiolatków jest już tylko 10%. Nie należy jednak bagatelizować problemu i czekać na jego samoistne rozwiązanie. Mimowolne moczenie wywołuje bowiem u dzieci stres psychologiczny, który może prowadzić do różnego rodzaju zaburzeń.

Leczenie enurezji opiera się przede wszystkim na nauczeniu rodziców i dzieci obchodzenia się z chorobą. Ponadto dorośli powinni pamiętać, że stosowanie kar, gróźb oraz innych tego typu metod wychowawczych wobec dziecka z enurezją może jedynie pogłębić chorobę.

Niekiedy w leczeniu enurezji stosuje się metodę behawioralną, np. zainstalowanie w pokoju dziecka urządzenia z sygnałem dźwiękowym. Ma ono za zadanie obudzić dziecko w nocy, by mogło opróżnić pęcherz. Zazwyczaj konieczne jest, aby budziło się również któreś z rodziców, bowiem dzieci bardzo często nie słyszą dzwonienia.
Inną metodą leczenia może być trening pęcherza czy podanie odpowiednich leków.

Mimowolne oddawanie moczu u dzieci jest dość częstą przypadłością. Presja otoczenia, stres czy zbyt surowe wychowanie mogą sprzyjać rozwojowi choroby. Jeśli jednak rodzice w porę zwrócą uwagę na niepokojące objawy i pójdą z dzieckiem do lekarza, szansa na szybkie wyleczenie jest bardzo duża.


Autor:

Katarzyna Giętkowska

Komentarze do: Gdy dziecko nie kontroluje oddawania moczu

Ta treść nie została jeszcze skomentowana.

Dodaj pierwszy komentarz