Czy pozbycie się stresu pomaga w walce z cukrzycą?

Niemieccy naukowcy z Kliniki Uniwersyteckiej w Heidelbergu prowadzą badania na temat związku stresu z zachorowaniem na cukrzycę i jego wpływie na przebieg choroby. Pierwsze wyniki pokazują, że programy antystresowe mogą wspierać cukrzyków w walce z ich problemami.

Redukcja stresu może przyczyniać się do lepszego znoszenia dolegliwości wywoływanych przez cukrzycę – oto hipoteza lekarzy z Heidelbergu, którą próbują udowodnić za pomocą prowadzonych ostatnio badań. Warto podkreślić, że są to pierwsze tego typu badania kliniczne. I choć analizy dopiero trwają, pojawiły się już pierwsze wyniki. Okazało się, że programy antystresowe mogą odegrać niemałą rolę w życiu diabetyków.

Bodźcem do rozpoczęcia badań były prowadzone dawniej testy na zwierzętach. Badano wówczas działanie szkodliwego enzymu, który związany było ze zwiększoną ilością hormonu stresu w organizmie. Postanowiono więc sprawdzić, czy możliwe jest pozbycie się dolegliwości, gdy ilość hormonu stresu zostanie zredukowana.

W ramach szeroko zakrojonych badań 110 mężczyzn oraz kobiet, cierpiących na cukrzycę, wzięło udział w trwającej 8 tygodni terapii antystresowej, prowadzonej w grupach. Do eksperymentu zostały wybrane osoby, które zmagały się z chorobą od wielu lat i ryzyko wystąpienia u nich innych komplikacji było dość wysokie. Ponadto w ich przypadku cukrzyca była związana z zaburzeniami psychicznymi (depresje, fobie).

Po zakończonej terapii wszyscy pacjenci czuli się lepiej – byli w lepszej kondycji psychicznej i fizycznej aniżeli przed przystąpieniem do eksperymentu. Większość z nich była zainteresowana dalszym etapem badań.

Terapie, w których cukrzycy wzięli udział, były prowadzone przez lekarkę oraz panią psycholog. Składały się na nie między innymi ćwiczenia oddechowe i medytacje. Miały one za zadanie pomóc chorym w przetrwaniu niebezpiecznych sytuacji, np. hipoglikemii. Dzięki ćwiczeniom obniżone zostało u nich także ciśnienie krwi, a stany depresyjne pojawiały się coraz rzadziej.

- Wiarygodne orzeczenie odnośnie wpływu terapii na stan psychiczny będzie możliwy dopiero po zakończeniu badań, za cztery lata, podkreśla prof. dr Wolfgang Herzog z Kliniki Uniwersyteckiej w Heidelbergu. Jednak dotychczasowe rezultaty są niezwykle optymistyczne i mówią same za siebie – niemieccy naukowcy zdają się być na dobrej drodze.

Heidelberskie badania są wspierane przez Fundację Manfreda Lautenschlägera.