Powszechne lekarstwa mogą zmniejszyć skuteczność leków antynowotworowych

Wielu pacjentów zażywających powszechnie przepisywane doustne leki przeciwnowotworowe, bierze również cały wachlarz innych medykamentów, które mogą obniżyć skuteczność podstawowego leczenia albo zwiększyć toksyczność skutków ubocznych, jak stwierdzają badania przeprowadzone przez Medco Health Solutions Inc.

Na przykład? Jak się okazuje, 43% ludzi zażywających bardzo skuteczny lek przeciwko białaczce, znany pod nazwą Gleevec, brało również inny specyfik mogący zmniejszyć skuteczność tego pierwszego. Co gorsza, 68% zażywało inne medykamenty, które potencjalnie mogły zwiększyć poziom toksyczności.

Nie jest to zaskakujące: większość leków przeciwnowotworowych jest przepisywanych przez onkologów. Ale, te „inne” leki, zazwyczaj były już zaordynowane przez lekarza pierwszego kontaktu.

Jak podsumowuje jeden z autorów tego raportu, Steve Bowlin, lekarze powinni lepiej komunikować się między sobą odnośnie tego, co każdy z nich przepisuje pacjentowi.

Badanie zostało przedstawione w piątek na spotkaniu amerykańskiego stowarzyszenia American Society for Clinical Pharmacology and Therapeutics, w Waszyngtonie.

Raport Medco Health Solutions Inc. przyjrzał się danym pochodzącym z aptek na temat 11 600 pacjentów, którym przepisano jeden z dziewięciu doustnych leków, znanych jako inhibitory kinazy. Leki te są używane do leczenia różnych nowotworów.

Są to: Gleevec i Tasigna firmy Novartis; Sutent laboratoriów farmaceutycznych Pfizer Inc's; Nexavar firmy Onyx Pharmaceuticals Inc i Bayer AG; Tarceva laboratoriów Roche Holding i japońskiej firmy Astellas Pharma Inc; a także Sprycel firmy Bristol-Myers Squibb Co, oraz Tykerb brytyjskich laboratoriów farmaceutycznych GlaxoSmithKline Plc.

Leki, które potencjalnie mogą spowodować reakcję DDI (drug-drug interaction, czyli interakcje między lekami) to powszechnie używane leki PPIs (inhibitory pompy protonowej), takie jak Nexium i Prevacid; jak również leki steroidowe, oraz klasa leków przeciwko nadciśnieniu, znanych jako blokery kanału wapniowego.

Badacze wspominają również o niektórych antybiotykach, a także środkach przeciwgrzybiczych.

W praktyce wyglądało to tak, na przykład:

- 74% pacjentów zażywających lek Votrient przeciwko rakowi nerki (GlaxoSmithKline), brało również jakiś lek mogący zwiększyć toksyczność;

- 57% pacjentów z Tarceva zażywało również inny lek, który mógł zmniejszyć skuteczność terapii antynowotworowej;

- z kolei, lek Stutent ma najniższy poziom występowania groźnych interakcji z innymi lekami, co oznacza, że 23% pacjentów zażywało lek, który mógł zmniejszyć skuteczność tego specyfiku, a 24% zażywało lek, który mógł zwiększyć toksyczność leku.

Jak stwierdza doktor Milayna Subar z centrum Medco Oncology Therapeutic Resource Center, fakt, że od jednej czwartej do trzech czwartych pacjentów zażywających odustny lek antynowotworowy może nie wyciągać z niego pełnych korzyści, albo co gorsza, może narażać swoje zdrowie na niepotrzebne ryzyko, ponieważ zażywają inny lek, jest bardzo niepokojący.

Leki PPIs na zgagę i refluks najczęściej zmniejszały skuteczność i zwiększały toksyczność leku Gleevec, dodają badacze. Natomiast, jeżeli chodzi o lek Tarceva, steroidy oraz PPIs zmniejszały jego skuteczność; a antybiotyki zwiększały toksyczność.

Jest wiele innych leków, które można przepisywać, i które nie będą wchodziły w takie same potencjalne interakcje, wyjaśnia współautor tego badania, Eric Stanek, który nawołuje do zwiększonego nadzoru nad pacjentami i lekami, które ci zażywają.