Partenogeneza to postać reprodukcji bezpłciowej, w trakcie której niezapłodnione jaja zaczynają się rozwijać tak, jakby były zapłodnione. Do partenogenezy dochodzi naturalnie u wielu roślin, a także u kilku gatunków bezkręgowców, takich jak skorpiony czy pszczoły, oraz u kręgowców ze świata zwierząt (niektóre ryby, gady i płazy).
Natomiast partenogeneza nie ma miejsca u ssaków.
W 2007, badaczom udało się chemicznie pokierować komórkami ludzkiej komórki jajowej w kierunku procesu partenogenzy. Wynikające z tego „zarodki” (ang. parthenogenote) mają właściwości podobne do embriona, ale nie rozwijają się dalej.
W najnowszym badaniu opublikowanym w Journal of Clinical Investigation, Wolfram Zimmerman i jego współpracownicy z Georg-August-Universität Göttingen w Göttingen w Niemczech, pokazują, że komórki parthenogenote funkcjonują tak, jak embrionalne komórki macierzyste, i mają zdolność do rozwijania się w dowolny typ komórek.
Zobacz również:
- Historia badań nad komórkami macierzystymi
- Na co zwrócić uwagę wybierając bank krwi pępowinowej?
- Komórki macierzyste z krwi pępowinowej i szpiku kostnego ratują życie
- Pobieranie komórek macierzystych z krwi pępowinowej
- Nie trać serca niepotrzebnie
- Migotanie przedsionków – przyczyny, objawy, leczenie
- Choroba wieńcowa – przyczyny, objawy, leczenie
- Tamponada serca - przyczyny, objawy, leczenie
Następnie, naukowcy posłużyli się partenogenetycznymi komórkami macierzystymi, aby wyprodukować kardiomiocyty oraz zaprojektować mięsień serca, który wykazuje się takimi samymi zdolnościami strukturalnymi i funkcjonalnymi co normalny mięsień serca.
Inżynieryjnie zaprojektowane serce przeszczepiono myszom, które dostarczyły jaj do partenogenezy.
Badania te pokazują, że partenogenetyczne komórki macierzyste mogą znaleźć zastosowanie w inżynierii tkankowej.
Michael Schneider z Imperial College of London sugeruje, że odkrycia te mogą mieć wpływ na rozwój zastępczych terapii komórkowych.
Komentarze do: Jak naprawić złamane serce?