Arktyka: topnienie wiecznej zmarzliny będzie miało znaczący wpływ na klimat

Pod wpływem wzrostu temperatur w tym regionie, wieczna zmarzlina, czyli permafrost po angielsku, na Arktyce, właśnie się topi. Jest to zjawisko, które będzie miało znaczący wpływ na ocieplenie klimatu, alarmuje badanie opublikowane niedawno.

Wzrost temperatur w regionie Arktyki spowodował topnienie wiecznej zmarzliny, czyli gleby, o której uważa się, iż powinna pozostać zamarznięta przez cały rok. Wieczna zmarzlina rozciąga się w tamtym regionie na powierzchni 19 milionów kilometrów kwadratowych, jest to więc naprawdę ogromny obszar zamarzniętej na kość ziemi.

Powierzchnia ta, zilustrujmy to, odpowiada jednej piątej terenów lądowych, które pojawiły się półkuli północnej naszego globu. Dodatkowo, wieczna zmarzlina jest potężnym rezerwuarem węgla organicznego, złożonego z resztek roślin oraz zwierząt, gromadzonych tam od tysiącleci.

Jest go tam około cztery raz więcej niż ilość całego węgla emitowanego przez aktywność ludzką w czasach nowoczesnych i dwa razy tyle, co zawiera aktualnie atmosfera, wyjaśniają biolodzy amerykańscy w badaniu opublikowanym przez przegląd Nature.

Zamknięty w lodzie, rezerwuar ten ma zawierać jakieś 1 700 miliardów ton węgla. A teraz, węgiel ten zaczął się uwalniać do atmosfery.

Topnienie pokrywy lodowej wywołuje w rzeczywistości rozkład organizmów mikrobów, a niektóre stamtąd uciekają. Aczkolwiek, zjawisko to nie jest brane wystarczająco na poważnie przez modele klimatyczne, które dziś istnieją.

Objętość węgla równa deforestacji

Badanie przeprowadzone przez czterdziestu badaczy potwierdza, że ilość węgla przetrzymywanego przez wieczną zmarzlinę na Arktyce odpowiada ponad trzykrotnej wartości tego, co zostało do tej pory zintegrowane przez modele klimatyczne.

Jak uważają biolodzy, którzy uczestniczyli w tych pracach, topnienie wiecznej zmarzliny, jeżeli zachowa ona swój aktualny rytm, wywoła wyrzucanie do atmosfery takich ilości węgla, jakie dziś są wynikiem wylesiania. Jego wpływ na ocieplenie klimatyczne będzie aż dwa i pół razy większe, alarmują badacze.

Topnienie to w rzeczywistości nie przyczyni się tylko do emisji dwutlenku węgla, ale także wprodukuje metan, czyli gaz cieplarniany mniej trwały niż ten pierwszy, ale również znacznie silniejszy.

Za sto lat, jak ocenają badacze z sieci Permafrost Carbon Network, potencjalny wpływ metanu na zmiany klimatyczne będzie 25 razy większy niż wpływ dwutlenku węgla.