Udawanie

Najtrudniejsze jest ignorowanie mojej bulimii przez rodzinę.Choruje na bulimie od 18 roku życia. Wszyscy mnie pouczają podobno kochają ale wymusili na mnie udawanie ukrywanie i zakaz rozmowy o bulimii. jestem z tym sama.Nikt nieznając tej choroby nie jest wstanie wyobrazić sobie ile pieniędzy można tygodniowo wydawać na żarcie które zostaje zmarnowane. Dlaczego to robię? Bo mam ciągły niedosyt miłości!!!!! Mam 26 lat. Przerażają mnie ludzie.Ich wredność chamskość i brak skrupułów. Wysiada mi serce ale nikt mi nie wierzy
gdy mówię i proszę ratujcie

Jesteś pełnoletnia i chcesz przestać żyć w tym koszmarze to może zgłoś się do szpitala. Tam ci pomogą nauczyć się jeść tyle ile trzeba i nie wymiotować. Po zakończeniu leczenia dobrze byłoby kontynuować terapię u psychologa. Wyjdziesz z tego, tylko musisz uwierzyć! Może twoja rodzina też ma już dość twojej choroby i obrała strategię obrony przez niedopuszczanie do siebie myśli, że jesteś chora. trzymam kciuki i mam nadzieję że posłuchasz mej rady