Koper włoski (Foeniculum vulgare)
Koper włoski jest znany i doceniany od dawna, zarówno ze względu na swój smak, jaki i na swoje właściwości lecznicze. Zastosowanie kopru włoskiego do celów leczniczych było już znane w antycznej Grecji. Egipcjanie znali go prawdopodobnie jeszcze przed nimi. Następnie, koprem włoskim zainteresowali się ponownie Rzymianie i rozpowszechnili go w całej Europie.
Ludy arabskie zrobiły tak samo na Bliskim Wschodzie, potem w Azji. Medycyna ajurwedyjska w Indiach oraz Tradycyjna Medycyna Chińska włączyły tę roślinę do swoich oficjalnych farmakopei.
Tradycyjnie, miód z kopru włoskiego jest stosowany do lecznie infekcji dróg oddechowych u dzieci. Początkowo, miód ten był zbierany z uli postawionych na polach kopru. Dzisiaj, preparaty te zazwyczaj składają się ze zwykłego miodu, do którego dodaje się olejek zapachowy z kopru włoskiego.
Przez wszystkie wieki i prawie we wszystkich kulturach, ludzie nauczyli się korzystać ze smaku oraz z właściwości pobudzających apetyt, właściwości pobudzających trawienie oraz właściwości wiatropędnych nasion tej rośliny. Dodatkowo, spożywa się jego liście oraz część łodygi, popularnie nazywaną „bulwą”.
Nasion kopru włoskiego używa się także jako przyprawy do przygotowania napojów, deserów oraz słodyczy każdego rodzaju. Od zawsze też nasiona są stosowane jako przyprawa do ryb. Do celów medycznych, o których tutaj mowa, stosuje się nasiona oraz olejek zapachowy, otrzymywany z nasion oraz kwiatów.
Uwaga: nie należy mylić kopru włoskiego z koprem z gatunku Anethum graveolens. Obydwie rośliny są częścią tej samej rodziny i przypominają się zewnętrznie. Anethum graveolens jednakże nie posiada jadalnej bulwy, jak koper włoski.
Służy do:
- leczenia zaburzeń trawienia;
- leczenie zapaleń dróg oddechowych;
- leczenie wzdęć;
- leczenie braku apetytu;
- leczenie bólów menstruacyjnych;
- leczenie braku menstruacji;
- leczenie hirsutyzmu;
- stymulowania laktacji;
- uśmierzania kolek dziecięcych.
Ostrzeżenie: zaleca się, aby nie stosować kopru włoskiego w celach leczniczych przez dłuższy czas, bez kontroli lekarza. Koper włoski wchodzi do rodziny selerowatych (Apiaceae), która zawiera również marchew, seler, kolendrę, pietruszkę, etc. – na które niektóre osoby są uczulone.
Przeciwwskazania: olejek zapachowy jest przeciwwskazany w okresie ciąży oraz w przypadku kobiet cierpiących albo chorujących w przeszłości na raka hormonozależnego. Zakaz ten dotyczy również nasion kopru włoskiego (powyżej 7 g dziennie).
Działanie niepożądane: nieznane.
Interakcje z innymi roślinami i suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: może się zdarzyć, iż koper włoski zaszkodzi absorpcji pewnego typu antybiotyku, ciprofloksacyny. Dlatego więc zalecane jest nie zażywanie tych dwóch substancji w jednym czasie. Zażywajmy, na przykład, koper do posiłku, a antybiotyk między posiłkami.
Komentarze do: Koper włoski (Foeniculum vulgare)