Wiesiołek (Oenothera biennis)
Indianie amerykańscy jedli nasiona oraz korzenie wiesiołka jako normalne pożywienie. W użytku zewnętrznym, roślina ta służyła do leczenia kontuzji oraz chorób skóry i hemoroidów. Indianie posługiwali się również tą rośliną, podawaną drogą doustną, w leczeniu zaburzeń oddechowych oraz z zapalenia stawów.
Zalety podstawowych kwasów tłuszczowych były już bardzo mocno podkreślane w przeciągu ostatnich lat, co w efekcie skutkowało popularyzacją użycia niektórych olejów, w tym także tego, wyciąganego z nasion wiesiołka. Olej ten zawiera omega-6, który może mieć właściwości antyzapalne.
Często wysuwa się hipotezę, że olej z wiesiołka może sprzyjać uśmierzaniu objawów menopauzy, ale skuteczność takiego użycia nie została udowodniona jeszcze naukowo. Zresztą, olej z wiesiołka był oficjalnie uznawany w leczeniu egzemy oraz mastalgii (bóle piersi) w Wielkiej Brytanii, gdzie jest on dostępny na receptę. Z powodu braku wystarczających dowodów, aprobata ta została jednakże cofnięta w 2002 roku.
Aczkolwiek, olej z wiesołka jest jeszcze uznawany do leczenia egzemy w wielu innych krajach: w Niemczech, we Włoszech, w Hiszpanii, w Irlandii, w Danii, w Republice Południowej Afryki, w Australii, na przykład.
Części wykorzystywane: nasiona.
Służy do ...
- leczenia reumatoidalnego zapalenia stawów;
- leczenie egzemy i mastalgii;
- uśmierzanie objawów zespołu napięcia miesiączkowego (nieudowodnione naukowo);
- leczenie egzemy.
Dostępność: olej z wiesiołka jest sprzedawany w postaci kapsułek 500 mg oraz 1000 mg. Jest on zazwyczaj znormalizowany do 8% i do 10% kwasu tłuszczowego gamma-linolenowego (AGL). Generalnie, sugeruje się zażywanie wiesiołka dwa lub trzy razy dziennie, do posiłku. Korzystne działanie tego oleju może się pojawić dopiero po trzech do sześciu miesięcy jego stosowania.
Uwaga: wybierajmy raczej produkty z oleju wyciskanego na zimno, do których dodano również trochę witaminy E. Te dwa elementy chronią bardzo wrażliwe kwasy tłuszczowe wielonienasycone przez oksydacją.
Ostrzeżenie: uwaga, w przypadku osoby cierpiącej na schizofrenię. W roku 1981 odnotowano trzy przypadki epilepsji czasowej u ludzi chorujących na schizofrenię, którzy skonsumowali kwas gamma-linolenowy.
Działanie niepożądane: czasami, lekkie mdłości, bóle żołądka albo bóle głowy, tak samo jak luźne i oleiste stolce. W takich przypadkach należy zmniejszyć dawkę. Generalnie, całkowicie nieszkodliwy w zalecanych dawkach.
Interakcje z innymi roślinami lub suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: częste stosowanie kortykosteroidów może redukować potencjalnie korzyste działanie oleju z wiesiołka na egzemę. Olej z wiesiołka wchodzi w interakcje z fenotiazyną, lekarstwem przepisywanym osobom chorującym na schizofrenię. Istnieje ryzyko czasowej epilepsji.
Komentarze do: Wiesiołek (Oenothera biennis)