Drapacz lekarski (Cnicus benedictus)
Roślina ta pochodzi z basenu Morza Śródziemnego oraz z Azji Wschodniej, ale drapacz lekarski rośnie teraz w wielu regionach świata. Jest to roślina roczna. Stosuje się ją czasami jako roślnę ozdobną, ale jest ona zbyt ekspansywna w swoim rozprzestrzenianiu się.
Zastosowanie medyczne gorzkich związków znajdujących się w drapaczu lekarskim znane jest od wieków. W każdej epoce wyciągano z niej ekstrakty przeznaczone do stymulowania apetytu. Słynny likier benedyktyński zawiera zresztą, poza innymi roślinami, także drapacz lekarski.
Uważa się, że roślina została wprowadzona do Europy w XVI wieku. W tamtym czasie, uprawiano ją przede wszystkim w zakonach. Mówiono wtedy, że może ona pomagać w zwalczaniu dżumy. Posługiwano się nią również, między innymi, jako środkiem moczopędnym, w zwalczaniu gorączki oraz malarii, tak samo jako okładami na zakażone rany.
W naszych czasach, drapacz lekarski pochodzi przede wszystkim z Europy Wschodniej, z Włoch oraz z Hiszpanii. Ten z kolei, który służy do produkcji preparatów ajurwedyjskich (tradycyjna medycyna hinduska) pochodzi głównie z północy Indii i Bhutanu.
Nigdy jednakże nie przeprowadzono badań klinicznych na ludziach, które pozwoliłyby potwierdzić skuteczność działania drapacza lekarskiego pod tym względem. Ocenia się generalnie, że gorzkie związki, które w sobie zawiera, przede wszystkim - knicyna - stymulują ślinianki oraz pobudzają sekrecję soków żołądkowych, co stymuluje apetyt i sprzyja trawieniu.
Części wykorzystywane: liście i kwiaty, z których wyciąga się gorzki płyn, który, według ziołolecznictwa europejskiego oraz tradycyjnej medycyny hinduskiej, może stymulować apetyt.
Służy do...
- leczenie utraty apetytu;
- leczenie bólów żołądka.
Dostępność: dość powszechnie można dostać ekstrakty płynne, ale suszona roślina jest oferowana jedynie w butikach zielarskich. Niektóre preparaty do przygotowania naparów wspomagających trawienie mogą zawierać drapacz lekarski w połączeniu z innymi roślinami.
Przeciwwskazania: okres ciąży - roślina kiedyś była używana do wywoływania poronienia albo do wywoływania menstruacji. Alergia na rośliny z rodziny złożonych - osoby uczulone na mniszek lekarski, na chryzantemę, na margaretkę, na słoniecznik i na inne rośliny z tej rodziny mogą być również uczulone na drapacz lekarski.
Działanie niepożądane: w wysokich dawkach (powyżej 5 g na filiżankę), albo w przypadku zbyt długich infuzji (powyżej 10 minut), roślina może podrażnić żołądek albo wywołać wymioty z powodu dużej ilości zawartych w niej garbników (8%).
Interakcje z innymi roślinami i suplementami: nieznane.
Interakcje z lekarstwami: z lekami zobojętniającymi - ponieważ drapacz lekarski stymuluje wydzielanie soków żołądkowych, może się zdarzyć, iż zmniejszy on efekty działania leków, które ograniczają produkcję tych soków (antagoniści receptora H2 histaminy, inhibitory pompy protonowej).
Komentarze do: Drapacz lekarski (Cnicus benedictus)