Samotność to droga ku zgniliźnie

Tak, dla mnie człowiek ze zbyt długim stażem samotności ulega procesowi mentalnego rozkładu. Samotność w przedawkowaniu, czego od dłuższego czasu doświadczam, jest zdecydowanie destrukcyjna, najpierw zaczyna przeszkadzać cieszyć się prostymi rzeczami, potem wywołuje złość, bo nadal jesteś sam mimo starań, a na końcu przemienia człowieka w kamienia, któremu towarzyszy najgorszy stan - obojętność.Paskudna obojętność sprawia że przestajesz odczuwać chęć robienia czegokolwiek.

Moja Samotnosc to moj zamek,ktory jak orle gniazdo lezy wysoko w gorach i nikt go zdobyc nie moze..
Tylko cisza jest moim powiernikiem,a dlaczego...? Bo milczy..
Tylko echo jest moim przyjacielem,a dlaczego...? Bo tylko ono mi odpowiada...