Uzależnienie od hazardu

Nałogi... Kto w dzisiejszych czasach nie jest uzależniony? Początki są zawsze niewinne. No, bo cóż złego może się stać od jednego papierosa, czy jednej wizyty w kasynie? Fakt, nic, problem polega na tym, że często ten pierwszy raz przeradza się w kolejne i kolejne...

Hazard, czyli tak właściwie co?

Uzależnienie od hazardu, podobnie jak inne nałogi, rozpoczyna się niewinnie. Idziemy do kasyna, chcąc miło spędzić czas, oderwać się od rutyny życia, przeżyć coś emocjonującego, poczuć smak ryzyka...

Ludzie grają, aby wygrać, jednakże co najważniejsze hazard jest dla nich pewną formą zabawy. Zdają sobie sprawę z możliwości porażki, mają określony limit pieniędzy, które mogą przeznaczyć na tę rozrywkę i nie przekraczają owej granicy.

Zupełnie inaczej wygląda patologiczny hazard. O uzależnieniu mówimy wtedy, gdy chory przestaje panować nad swoimi zachowaniami związanymi z grą. Ma usilną potrzebę przeżywania silnego napięcia, które pojawia się podczas wizyty w kasynie.

Wygrana sprawia, że osoba uzależniona odczuwa poczucie mocy, które daje pewną kontrolę oraz spełnienie. Przegrana natomiast zobowiązuje hazardzistę do odrobienia strat, zmniejszając poczucie wspomnianej kontroli. Chcąc odzyskać komfort psychiczny chory kontynuuje grę, bez względu na możliwości finansowe oraz wszelkie konsekwencje.

Kiedy dochodzi do uzależnienia...

U każdego wygląda to zupełnie inaczej. Jedni potrzebują dłuższego czasu na wpadnięcie w szpony nałogu, inni zaczynają tracić kontrolę już po pierwszej grze.

Istotne są tutaj cechy osobowościowe oraz ogólna sytuacja życiowa, w której znajduje się człowiek. Osoby, borykające się z wieloma problemami łatwiej tracą kontrolę nad uzależnieniem, które traktują jako czynność odrywającą od przeżywanych kłopotów z którymi sobie nie radzą.

Cztery fazy uzależnienia

Uzależnienie od hazardu można podzielić na cztery fazy:

Fazę zwycięstw

Faza ta charakteryzuje się okazjonalnym graniem, bez regularnej powtarzalności. Sukcesy oraz uczucie ryzyka zachęca grającego do coraz częstszych wizyt w kasynie oraz podwyższania stawek. Pojawia się tez złudzenie wiecznej wygranej, które nie pozwala przestać grać.

Fazę strat

Zobacz również:

Tutaj stawką gry są coraz większe kwoty. Wielka wygrana wymaga poświęcenia, dlatego uzależniony poświęca wszystkie swoje dostępne środki finansowe na inwestycję w grę. Niekiedy to nie wystarcza, więc decyduje się na zaciągnięcie pożyczki – wszak wierzy w sukces i wielkie zwycięstwo.

Przegrana nie powoduje przerwania gry – wręcz przeciwnie wzmaga chęć jej kontynuacji. Rozpoczynają się problemy hazardzisty, które próbuje ukryć. Okłamuje swoich bliskich, ucieka przed problemami. Jego myśli krążą wokół wielkiej wygranej, która na pewno niedługo się zdarzy.

Fazę desperacji

Hazardzista popada w coraz większe problemy. Gra pochłania coraz więcej czasu i pieniędzy, kłamstwa, w których funkcjonuje oddalają go od bliskich. Nie liczy się już dla niego nic oprócz wygranej, w którą ciągle wierzy.

Długi jednak rosną a wierzyciele prześladują. Gracz wpada w panikę, ogarnia go lęk, który popycha go do popełniania przestępstw, w celu uzyskania pieniędzy.

Pojawia się psychiczne wyczerpanie, świadomość bezradności sytuacji, utraty kontroli, wyrzutów sumienia i poczucia winy.

Fazę utraty nadziei

Wiara w wielką wygraną zanika. Pojawia się natomiast świadomość sytuacji, w której gracz się znajduje. Hazardzista jest osamotniony i skazany tylko na siebie. Wie, że bez pomocy nie jest w stanie sobie poradzić z własnym uzależnieniem oraz z problemami.

Jak leczyć uzależnienie od hazardu?

Leczenie uzależnienia zacząć można od decyzji chorego o utrzymaniu całkowitej abstynencji. Musi zapomnieć o wszelkich grach, zarówno hazardowych, jak i towarzyskich, które mogłyby obudzić rządzę rywalizacji.

Ważne jest również wsparcie bliskich. Chory musi mieć świadomość, że nie jest z tym wszystkim sam, że może liczyć na czyjąś pomoc.

W leczeniu najważniejsze jest, aby odnaleźć prawdziwe podłoże uzależnienia. Dzięki temu, że chory rozumie, co popychało go do tego typu zachowań, łatwiej będzie mu zmienić sposób myślenia i opracować plan zmiany życia.

Psychoterapia

Najlepszą formą leczenia jest psychoterapia. Jej formę uzależnia się od stopnia rozwoju choroby. W początkowych fazach uzależnienia, gdy nie jest ono jeszcze zbyt silne, zaleca się wizyty w ośrodkach uzależnień lub u psychologa zajmującego się tą problematyką.

Jeśli uzależnienie jest już bardzo silne, zaleca się umieszczenie chorego w klinice uzależnień. Gdy uprawianie hazardu wywołane było sytuacjami stresującymi, zaleca się skierowanie na leczenie na oddziale psychosomatycznym. Jeśli natomiast uzależnieniu od hazardu towarzyszą jeszcze inne uzależnienia, zaleca się umieszczenie chorego w szpitalu psychiatrycznym.

Jak rozpoznać chorobę?

Hazardzista często nie ma świadomości swojego nałogu. Uważa, że wszystko ma pod kontrolą, nie potrzebuje pomocy. To bliscy są pierwszymi osobami, które zauważają problem i uświadamiają choremu jego istotę.

Jest kilka symptomów świadczących o uzależnieniu od hazardu. Osoba uzależniona wykazuje niechęć zaakceptowania rzeczywistości – ucieka w świat marzeń.

Towarzyszy mu też emocjonalna niepewność. Jedyną sytuacją, w której czuje się bezpiecznie jest gra, to ona daje mu poczucie kontroli nad sytuacją.

Ponadto hazardziście przyświeca jeden cel: chęć zdobycia wielkiej wygranej, a tym samym pokazaniu światu swojej siły.

Czy kompulsywny gracz będzie mógł powrócić do normalnego życia?

Hazard jest chorobą z której nie można się raz na zawsze wyleczyć. Należy pamiętać, że uzależnienie może powrócić, dlatego tak ważne jest unikanie wszelkich okazji stwarzających możliwość jego nawrotu.

Tak jak alkoholikowi wystarczy jeden kieliszek, aby wrócić do nałogu, tak też i w tym przypadku wystarczy niewinna, towarzyska gra, aby uaktywnił się destrukcyjny wzór zachowania.

Uzależnienie od hazardu

Komentarze do: Uzależnienie od hazardu