DDA?

Witam
was i prosze i opinie.
Otoz pochodze z rodziny dysfunkcyjnej lecz bez obecnosci alkoholu.Dopoki bylam wychowywana przez babcie tzn do 8 roku zycia wszystko bylo ze mna w porzadku.Gdy jednak rodzice postanowili sie mna zajac juz na stale cos niedobrego zaczelo sie ze mna dziac.Obecnie mam lat 19 i czuje sie strasznie jakby to powiedziec "wyjalowiona" w srodku.Nie potrafi okreslic kim jestem kim chce byc,ale mam setki planow i pomyslow na zycie lecz wszystko za co sie zabieram konczy sie fiaskiem.mam za bardzo wybujala ambicje.Mam "samoocene pierwotniaka".Przez lata ciaglej krytyki,krzykow i ponizania zaczelam bac sie ludzi i tego ze moge byc przez nich oceniana.Przeraza mnie mysl o wyjsciu z domu, o malo co nie wydalili mnie ze szkoly. Stalam sie strasznie agresywna, zaczelam brac srodki odurzajace-zwykle tabletki na kaszel(Acodin) ale w wiekszych ilosciach maja identyczne dzialanie.czasami mam mysli samobojcze.
Czy jest mozliwe posiadanie syndromu DDA pochodzac z takiej rodziny jak moja czyli nie bedac dzieckiem alkoholika?
Prosze o odpowiedz
Patrycja

Droga Patrycjo,
Posiadanie syndromu DDA/DDD jest możliwe nawet jeśli nie pochodzi się z rodziny z problemem alkoholowym. Ja sama od jakiegoś czasu chodzę na terapię grupową dla DDA, mimo że w mojej rodzinie nikt nie nadużywał alkoholu, a była "jedynie" inna dysfunkcja. Podczas terapii grupowej widzę jak podobne są moje uczucia i przeżycia do tego co czują inni członkowie grupy. Terapia już zaczyna przynosić efekty, bardzo poprawił się mój obraz samej siebie, powoli zaczynam otwierać się na innych ludzi. Terapia dla DDA to najlepsze miejsce w jakie mogłam trafić ze swoimi problemami i teraz wiem, że nie poradziłabym sobie z nimi sama. Bardzo serdecznie Cię pozdrawiam :) i zachęcam do skorzystania z takiej formy pomocy.