Płaczliwość :(

[Eternal]

Moim problemem jest tak jak w temacie - nadmierna skłonność do płaczu. Dopada mnie coś takiego w najmniej oczekiwanym momencie i w sumie nieraz bez powodu, i czasem trzyma nawet kilka dni pod rząd :/ Potrafie je przepłakać od rana do wieczora, z krótkimi przerwami I nie ważne czy akurat ide przez miasto, jade autobusem, czy spotykam sie z chłopakiem... to mnie może dopaść wszędzie.Ostatnio nawet w pracy Pewnie,ze zdrowo sie czasem wypłakać no ale bez przesady Ja mam 23 lata a "płakusiam" jak dziecko Gdy mam ten stan to wystarczy mi,że ktoś na mnie głos podniesie,albo krzywo na mnie spojrzy i już płacze Jak myślicie, czy to jest normalne? Czy powinnam coś z tym zrobić? Bo od razu uprzedzam,że nie potrafie tego powstrzymać i mogę się niewiem jak starać,ale to sie nie udaje.. Macie jakiś pomysł?

[agusia39]

wydaje mi sie że jesteś bardzo przewrażliwiona - z tąd ta płaczliwośc

główna metoda - nie przyjmować wszystkich opinni na swój temat do siebie.

ale żeby dokładnie stwierdzić co i jak - proponuje wizte u psychologa - przeprowadzi on z tobą rozmowe i wyłuska przyczyne problemu

[qwerty87]

hm... powiem Ci, ze sama tez sporo placze - bierze sie to stad, ze jestem bardzo wrazliwa...

ale taki "płaczliwy" stan nasila sie u mnie jakos przed okresem... moze wlasnie u Ciebie tez tak jest... moze w ktoryms dniu cyklu tak masz... obserwuj kiedy zdarza Ci sie plakac... a potem to juz tylko "walczyc" z tym i pracowac nad soba... :]

pozdrawiam

[Eternal]

Kiedyś właśnie tak było,że taki stan miałam podczas okresu, ale teraz to już sie zdarza niezależnie od tego I miewam coraz większe dołki. Nieraz to aż sie żyć odechciewa

[qwerty87]

[helloween]

Ech :/ w sumie moge powiedziec tyle za bardzo sie przejmuujesz wszystkim dookola i potem placzliwosc jest tego efektem...

[ana777]

wpisałam w google hasło "płaczliwość" wyskoczyło mi to forum, przeczytałam ten list.
"PostWysłany: Czw Lis 02, 2006 12:44 am Temat postu: Płaczliwość
Moim problemem jest tak jak w temacie - nadmierna skłonność do płaczu. Dopada mnie coś takiego w najmniej oczekiwanym momencie i w sumie nieraz bez powodu, i czasem trzyma nawet kilka dni pod rząd :/ Potrafie je przepłakać od rana do wieczora, z krótkimi przerwami Sad I nie ważne czy akurat ide przez miasto, jade autobusem, czy spotykam sie z chłopakiem... to mnie może dopaść wszędzie.Ostatnio nawet w pracy Sad Pewnie,ze zdrowo sie czasem wypłakać no ale bez przesady Sad Ja mam 23 lata a "płakusiam" jak dziecko Sad Gdy mam ten stan to wystarczy mi,że ktoś na mnie głos podniesie,albo krzywo na mnie spojrzy i już płacze Sad Jak myślicie, czy to jest normalne? Czy powinnam coś z tym zrobić? Bo od razu uprzedzam,że nie potrafie tego powstrzymać i mogę się niewiem jak starać,ale to sie nie udaje.. Macie jakiś pomysł?"


i moze mam juz 24 czasem zdarza mi sie płakac i przed miesiaczka w trakcie nie mam problemow typu takich jak: ze jestem samotna nikt mnie nie lubi ,wcale tak nie jest. Czasem byle głupstewko doprowadza mnie do płaczu. Chociaz jak siegnac pamiecia do czasow szkolnych juz jako mały szkrab płakałam bez opamietania i to nie tak po cichu tylko wszyscy dookoła mnie słyszeli nauczycielka musiała wołac siostre zeby zabrała mnie z zerówki bo okropnie płakałam i nie mogła sobie dac ze mna rady, juz tak w ósmej klasie podstawowki po szkole siadałam u siebie w pokoju i popłakiwałam sobie. Musze sie przyznac ze mysli samobojcze tez mi chodziły po głowie..
Teraz jak chce mi sie płakac wolałabym sie odizolowac sie od wszystkich zeby nie widzec ich litosciwych min, nie chce zeby uzalai sie nade mna ze zle sie czuje i tak dalej..
Jak mam okazje to moje jakis zale wylewam na kartke tzn pisze to co mi przyjdzie do głowy formie tak jaby wiersza wychodza z tego niezła "poezja" hahah pełna dramatu i smutnych chwil:-)
troche sie rozpisałam:-))))
rady od innych kolezanek sa pomocne mozna sie wygadac {ale nie przyjaciołce bo wypepla i wszyscy wtedy wiedza} a tu na forum super:-)))

[lidia81]

Ja tez tak miałam-wystarczyło,że ktoś podniósł na mnie głos.Mam wrażenie że się z tego wyrasta-ja przynajmniej wyrosłam.

[eivka]

Hej moim ogromnym , denerwujący problemem też jest płaczliwośc;( . Chociaz mam dopiero 19 lat.. stałam się taka kilka miesiecy temu po śmierci mojej mamy..;( Nigdy wczesniej nie bytlam taka , niczym sie nie przejmowalam i nigdy tak nie reagowalam...Po śmierci mojej mamy pozanlam chlopaka z ktorym jestem już rok.(moj pierwszy taki najdluzszy związek)..jest dla mnie bardzo wazną osoba...nie widze poza nim nikogo innego...spedzam z nim codziennie kilka godzin..Ale jesli tylko jeden dzien go nie zobacze...odrazu jestem nerwowa, mam lęki...płacze..nie moge się uspokoicć, nie moge sobie z tym poradzicc...Ostatnio,czyli pare dni temu.. odezwala się do niego dziewczyna..tweirdzac ze go bardzo kocha i inne treści sms, bardzo żałosne. Bardzo mnie zdenerwowaly te sms... on byl wtedy ze mna powiedzia ze nie mam sie przejmowac,ze on kocha tylko mnie ima wyje*** na ta dziewczyne;( troche mnie to uspokoilo lecz nie dokonca...On wie ze jestem bardzo zazdrosna(zreszta on tez) i powiedzialam ze zrobie z nia porzadek (ona jest mlodsza o 3 lata). Cieszyl sie wtedy , jeszcze mowil ze widzii ze przynajmniej go kocham..Pisalalm z ta dziewczyna...probowalalm jej tlumaczyc zeby się nie wpraszala tam gdzie nie jest mile widziana ale nie pomaga...
Na drugi dzien...od rana bylam jakas dziwna rozstrzesiona..czułam ze jest cos nie tak..Zapytalam go czy pisze z nią, odpowiedzial mi że nie.. lecz mi to nie dalo spokoju;( poszlam po niego do szkoly, choc on o tym nie wiedzial...jak mnie ozbaczyl zrobil wielke oczy..odrazu chcialam sprawdzic jego telefon..pokazal mi i tam byly sms od niej...pisal z nia:( Nie moge spac ciagle płacze , martwie się ..powiedzial ze nie ebdzie z nia pisal ale ja się boje..boje się ze przez takie cos moge go stracic a wiem ze bez niego..bedzie mi ciezko..Kocham Go nad życie ((( dziwny jest dla mnie , dziwnie się chwilami odnosi ,mowil ze jest ok ale ja nie wierze w to ;((( pomożcie mi prosze

[ana777]