Utrata wagi w czasie choroby - niedożywienie.

[niedajsiezjescchorobie]

Witam wszystkich. Chciałam poruszyć problem o którym bardzo mało się mówi.

Brak apetytu to częsta dolegliwość na którą skarżą się pacjenci w przebiegu wielu chorób. Konsekwencją utraty ochoty na jedzenie jest postępujące niedożywienie, które uznaje się za niezależny czynnik ryzyka rozwoju nowych chorób. Niedożywienie zwiększa również ryzyko wystąpienia powikłań związanych z leczeniem.

To poważny problem. Chorzy tracą apetyt, brak apetytu prowadzi do niedożywienia, niedożywienie wydłuża czas chorowania, utrudnia leczenie i zwiększa ryzyko powstania kolejnych chorób lub powikłań.

Zachęcam do rozmowy na ten temat oraz odwiedzenie strony -----Przeczytaj regulamin forum!!!Linki spoza biomedical.pl są zabronione!Link skasowałam / nowicjuszka-----, która traktuje o problemie niedożywienia oraz przedstawia sposoby uniknięcia tego problemu w trakcie choroby.

[paniroza]

Ciekawa sprawa, ale chyba nie taka prosta do rozwiązania. Skoro chory nie ma apetytu, to jak można wyeliminowac problem niedożywienia? Skoro on nie chce jeść, to i tak straci na wadze i wystąpi niedożywienie. Tu chyba problemem jest sam brak apetytu, a z tym niezbyt się da walczyć. Przecież na siłę nikomu się nie da jeść. No chyba, że są jakieś środki na pobudzenie apetytu.

[Gosia85]

są różne środki na pobudzenie apetytu. zioła, aromaterapia itd.
są też różne drinki prowitaminowe, polecane szczególnie dla osób chorych m.in na raka, ale pewnie i dla innych chorych są odpowiednie:)

[niedajsiezjescchorobie]

Gosia85, Paniroza, macie rację. Należy starać się przede wszystkim pobudzać apetyt u chorego.

Brak łaknieniu to niestety problem przy wielu chorobach - od przeziębień po tak poważne schorzenia jak choroba nowotworowa. Wielokrotnie jego przyczyną jest stres związany z chorobą, a także zastosowane leczenie. Żeby nie doprowadzić do spadku masy ciała i niedożywienia, które opóźnią lub uniemożliwią wyleczenie, potrzebna jest właściwa dieta.

Każdy z nas do prawidłowego funkcjonowania potrzebuje codziennie określonej ilości energii, białek, tłuszczu, węglowodanów, składników mineralnych i witamin (powinniśmy spożywać od 1700 do 2500 kcal). Dlatego powinniśmy zadbać, żeby chory skarżący się na brak łaknienia zjadał posiłki jak najbardziej wartościowe. W takim przypadku każdy posiłek powinien dostarczać jak najwięcej składników odżywczych w jak najmniejszej objętości.

Co jest zalecane dla takich osób:
- zaleca się małe lecz częste posiłki (nawet 6-7 posiłków dziennie), ale jak najbardziej wartościowe
- należy wybierać lekkie warzywa i białe mięso, gotowane na parze lub pieczone w folii
- podawane dania powinny być urozmaicone
- posiłki powinny być przygotowane ze świeżych produktów i wyglądać estetycznie
- posiłki powinny przebiegać w miłej atmosferze (chory nie powinien być stresowany, poganiany, zmuszany do jedzenia, ani rozpraszany innymi czynnościami; pomieszczenia, w których się je powinny być dobrze wywietrzone, ponieważ u wielu osób „kuchenne zapachy” wywołują dodatkową niechęć do jedzenia)
- warto na zaostrzenia apetytu wykorzystać w przygotowaniu posiłków aromatyczne zioła
- można wzbogacać dania dodając do nich oliwę z oliwek, masło lub śmietanę, a do kawy lub herbaty pełnotłuste mleko lub słodką śmietankę.
- uważa się, że bardziej apetyczne są posiłki dobrze przyprawione i lekko kwaśne
- zalecane jest picie ok. 1,5-2 litry płynów między posiłkami lub po posiłkach (takich jak woda, soki warzywno-owocowe, herbatki ziołowe lub owocowe)
- jeśli jest to możliwe, wskazany jest umiarkowany wysiłek fizyczny (np. spacer), który zaostrzy apetyt

Czego nie:
- należy unikać podawania dań smażonych i pieczonych (są bardzo sycące i ciężkostrawne)
- nie podajemy słodyczy (są mało wartościowe i szybko sycą)
- nie należy spożywać dużej ilości płynów tuż przed posiłkiem, żeby nie wypełniać żołądka
- nie podajemy raczej do pica wody gazowanej

Jeśli mimo wszystko u chorego dochodzi do dalszego spadku masy ciała, powinniśmy normalną dietę uzupełnić gotowymi preparatami odżywczymi, które zawierają dużo energii, białka i wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Powinniśmy przede wszystkim powstrzymać spadek masy ciała. Jeśli go zaobserwujemy u chorego powinniśmy też nie zapominać o tym, by poradzić się lekarza, co należy zrobić w takiej sytuacji.

[Nedrin]

Może jestem za mało wrażliwy w takich sytuacjach, ale w przypadku, gdy chory nie ma apetytu na jedzenie, a wiem, że powinien już coś zjeść, to nie widzę powodów by bawić się w podchody, tylko przynoszę niewielki posiłek i daję tej osobie do ręki na zasadzie "masz zjeść i koniec"...

Opisane powyżej sugestie są oczywiście warte przemyślenia, bo łatwiej jest taką osobę przekonać, ale nie można też przesadzać w drugą stronę. Chory w pierwszej kolejności musi mieć świadomość, że powinien jeść regularnie i jeśli nie ma apetytu, niech zje, dla samego zjedzenia - powoli i w niewielkich ilościach, ale niech je. Trzeba wyjaśnić po co to wszystko jest robione. W końcu nikt takiej osobie nie wciska jedzenia przez własne widzimisię.

[niedajsiezjescchorobie]

Oczywiście, częściowo masz rację. Powinniśmy jednak spojrzeć na problem od strony chorego. Tak jak napisałam w poście wyżej - brak apetytu może być spowodowany wieloma czynnikami - bardzo często jest to ból przy połykaniu czy krztuszenie się. Wmuszanie w chorego posiłku na zasadzie „masz zjeść i koniec” na pewno nie przyniesie dobrych rezultatów, a wręcz może zwiększyć niechęć do jedzenia. Dlatego powinniśmy najpierw poznać przyczynę braku apetytu. W tym celu najlepiej poradzić się lekarza. Jeśli jest to ból to można zastanowić się nad wprowadzeniem diety, która nie będzie podrażniała przełyku. Zazwyczaj jest to dieta płynna (ewentualnie zmiksowana), którą dodatkowa wzbogaca się gotowymi preparatami podawanymi w formie koktajli.

Musimy też pamiętać, że chory już znajduje się w stresującej sytuacji - cierpi z powodu choroby lub przebywa w szpitalu, więc warto zadbać by posiłki były dla niego przyjemnością, a nie dodatkowym stresem i obowiązkiem.