Zawsze jest nadzieja

Cześć dziewczyny ja też przeżyłam to samo co wy osiem mieśiecy temu.Bardzo pragneliśmy z moim meżem mieć dzidziusia. I po trzech latach udało mi śie zajść w ćiaże byłam naj sz cześliwsza kobieta. Ale na krutko ponieważ odrazu pojechałam z moim meżem do mojego lekarza i stwierdził że mam ćiaże pozamaćiczna w jajowodzie Wtedy świat mi sie zawalił to był najgorszy dzien wmoim żyćiu.płakałam maż mnie poćieszał ale sam byl załamany. odrazu wyladowałam w szpitalu a po dwuch dniach leżalam juz po operacji na sali bez mojego malenstwa .Pamietam ten ból nie fizyczny ale psychiczny powtarzałam sobie dlaczego ja dlaczego naz to spotkało dlaczego tak musiało być.Nadal bardzo boli te wspomnienie ale nie poddajemy sie z meżem bo zawsze jest nadzeja