Tłuszcz zgromadzony na udach odpowiedzialny za utratę mobilności osób starszych

Szybkość chodzenia spada wraz z wiekiem, a wraz z upływem czasu większość ludzi staje się podatna na wzrost masy tłuszczowej. U osób starszych wolniejszy chód jest zapowiedzią niepełnosprawności, przyjęciem do domu opieki, a nawet śmierci. Szybkość chodzenia stanowi ważny i potencjalnie modyfikowalny czynnik przepowiadający niezależność funkcjonowania osób w podeszłym wieku.

Nowe badania z Wake Forest Baptist Medical Centre pokazują, że wzrost tkanki tłuszczowej w udach jest czynnikiem sprzyjającym utracie mobilności u zdrowych osób starszych.

Główna autorka badań, dr Kristen Beavers, stwierdza, iż niestety niewiele wiadomo na temat tego, co poprzedza spadek mobilności, jednak zmiany zachodzące w składzie ciała wydają się najbardziej rozsądnym miejscem do rozpoczęcia badań.

Badaniu została poddana grupa 2306 mężczyzn i kobiet w średnim wieku 74,6 lat.

Szybkość chodzenia oceniano poprzez pomiar czasu, w jakim zwykle zajmuje im ukończenie 20-minutowego spaceru. Byli oni testowani corocznie przez cztery lata. Skład ciała oceniano poprzez tomografię komputerową (CT).

Rezultaty, opublikowane online przed drukiem w The American Journal of Clinical Nutrition, wykazały, że zarówno zwiększenie masy tłuszczowej między mięśniami na udach oraz spadek tej masy, mają wpływ na szybkość chodzenia.

Co najważniejsze, wg Beavers, osoby w podeszłym wieku, u których znacząco wzrósł poziom tkanki tłuszczowej i które straciły najwięcej mięśni uda, znajdują się w grupie największego ryzyka występowania spadku szybkości chodzenia.

Ciężar niepełnosprawności zaczyna być coraz bardziej powszechny i drogi. To pierwsze tego typu badania niezależnego związku między zmianami zachodzącymi w składzie ciała i szybkością chodzenia.

K. Beavers podsumowuje, iż przyszłe badania, oparte o wyniki dotychczasowych, powinny zawierać testy, które wykażą, czy celowe redukcje tłuszczu między mięśniami uda oraz powiększenie obszaru mięśniowego, wpłyną na szybkość chodzenia i wydłużenie okresu niezależności u osób starszych.